Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΔΑΣΟΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ ΑΝΑΨΑΝ ΦΩΤΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ...ΦΛΟΓΕΣ

Μια μέθοδο πολύ παλιά και δοκιμασμένη, αλλά που ο επίσημος κρατικός μηχανισμός την έχει «κάψει» από άγνοια, έλλειψη εκπαίδευσης και επιστημονικής γνώσης, χρησιμοποίησαν χτες οι Κύπριοι δασοκομάντος, που συμμετέχουν στις επιχειρήσεις για την κατάσβεση των πυρκαγιών στην Εύβοια, προκειμένου να ανακόψουν την πορεία της πύρινης λαίλαπας.

Η μέθοδος αποκαλείται στην ορολογία των ειδικών στη δασοπυρόσβεση «αντιπύρ» και είναι στην ουσία δημιουργία αντιπυρικής ζώνης με ελεγχόμενη καύση. Βάζουν δηλαδή φωτιά μπροστά από την κύρια πυρκαγιά καίγοντας μια μικρή έκταση, οπότε όταν φτάσει εκεί το κύριο μέτωπο δεν έχει τι να κάψει και σταματάει.

Η μέθοδος στο κομμάτι που τη χρησιμοποίησαν οι Κύπριοι πυροσβέστες, σύμφωνα με πληροφορίες, πέτυχε.

Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε και από τους δικούς μας πυροσβέστες στην Ηλεία, στην Πάρνηθα ή σε άλλες περιοχές που αφανίστηκαν από τον φετινό όλεθρο.

Αξιωματικός του Π.Σ. είπε χτες ότι ποτέ δεν έχει χρησιμοποιήσει η Πυροσβεστική αυτή τη μέθοδο από τότε που ανέλαβε την δασοπυρόσβεση, το 1998.

Ο ίδιος αξιωματικός διευκρίνισε ότι, για να εφαρμοστεί το «αντιπύρ», πρέπει να υπάρχουν ιδανικές συνθήκες, δηλαδή να έχει άπνοια για να μην ξεφύγει η ελεγχόμενη φωτιά, να είναι επίπεδο το έδαφος, ώστε να αναπτυχθούν με ασφάλεια οι δυνάμεις που θα τη φυλάνε και βέβαια σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο σε ορεινή δασική περιοχή και με τον αέρα που φυσούσε τις τελευταίες μέρες.

Ωστόσο το «αντιπύρ», όπως λένε δασολόγοι, χρησιμοποιήθηκε και μάλιστα με σημαντική επιτυχία σε αρκετές περιπτώσεις στο παρελθόν και στη χώρα μας, όταν τη δασοπυρόσβεση είχε η δασική υπηρεσία.
Τονίζουν όμως ότι τότε δεν υπήρχαν τα μέσα που διαθέτει σήμερα η Πυροσβεστική, τόσο εναέρια όσο και επίγεια, η απόκτηση των οποίων άλλαξε και τη φιλοσοφία της δασοπυρόσβεσης, αλλά όπως αποδείχτηκε δεν ήταν επαρκή για να αντιμετωπίσουν τον εφιάλτη των τελευταίων ημερών.
Υπάρχει όμως και μία ακόμα αλήθεια. Για να εφαρμοστεί το «αντιπύρ» πρέπει κατ αρχήν να υπάρχει πρόβλεψη σε κρατικό επίπεδο και αυτός που θα το εφαρμόσει να έχει ειδικές γνώσεις. Αυτό το διδάσκονται οι δασολόγοι στο πανεπιστήμιο, αλλά σε επίπεδο διδακτορικού 2-3 υπάρχουν όλοι κι όλοι στη χώρα μας.

Ο διδάκτωρ δασολόγος και ερευνητής κ. Γαβριήλ Ξανθόπουλος ανέλυσε χτες στο «Εθνος» το πόσο θα μπορούσε να βοηθήσει αυτή η μέθοδος στις τελευταίες πυρκαγιές, επισημαίνοντας ότι οι καταστροφές θα ήταν πολύ μικρότερες.

Οπως είπε, υπάρχουν δύο μέθοδοι, το «αντιπύρ», που χρησιμοποιείται μπροστά από την πυρκαγιά, και το «αποκαίω» που συνίσταται στην καύση μικρών εκτάσεων σταδιακά γύρω από τη φωτιά για τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών σε περίπτωση που γυρίσει ο άνεμος.

Οι δασολόγοι του Π.Σ., λέει ο κ. Ξανθόπουλος, το ξέρουν αλλά δεν το χρησιμοποιούν γιατί φοβούνται ότι θα πάνε φυλακή.

Νομικό πλαίσιο
Και αυτό γιατί κανείς μέχρι τώρα δεν έχει φροντίσει να εξασφαλίσει το νομικό πλαίσιο που θα επιτρέπει την επιστημονική αντιμετώπιση των πυρκαγιών.

Πολλοί δασάρχες και δασολόγοι τις προηγούμενες δεκαετίες κατέληξαν στα δικαστήρια γιατί κάποιοι τους κατηγόρησαν ότι έβαζαν φωτιές επειδή τους είδαν να κάνουν «αντιπύρ».

«Υπάρχουν εκατοντάδες σημεία στην Ηλεία όπου θα μπορούσαν να εφαρμόσουν τη μέθοδο και να ανακόψουν την πορεία της πυρκαγιάς» λέει ο κ. Ξανθόπουλος και συνεχίζει: «Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη στην Πυροσβεστική και στον σχεδιασμό της για τη χρήση επιστημονικών μέσων στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Κάποιοι που ξέρουν το έχουν κάνει κάποιες φορές και με εντυπωσιακά αποτελέσματα, αλλά κρυφά και όταν δεν τους έβλεπε κανείς».

Ο κ. Ξανθόπουλος, ο οποίος έχει εκπαιδευτεί στην Αμερική έξι χρόνια πάνω στις πυρκαγιές, τόνισε ότι οι Αμερικανοί πυροσβέστες έχουν πάντα μαζί τους σύνεργα για να βάζουν φωτιές και να δημιουργούν αντιπυρικές ζώνες, αλλά εδώ αυτά είναι «ψιλά γράμματα».

Διευκρίνισε ωστόσο ότι, για να εφαρμοστεί το «αντιπύρ» ή το «αποκαίω», χρειάζεται εκπαίδευση, οργάνωση, σχεδιασμός και υποστήριξη από επίγεια και εναέρια μέσα και βέβαια δεν μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε. Αν όμως το είχαν κάνει, θα είχαν σωθεί άνθρωποι, περιουσίες δάση και μνημεία που σαρώθηκαν από τις πυρκαγιές.

Πολλοί πυροσβέστες, υπογράμμισε ο διδάκτωρ δασολόγος και ερευνητής, δεν ξέρουν ούτε να ρίχνουν το νερό στη φωτιά, η οποία χτυπιέται στη βάση της και όχι στη φλόγα όπως βλέπουμε στις τηλεοράσεις και κατάληξε:

«Είναι απίστευτες οι δυνάμεις που συμμετέχουν αυτή τη στιγμή στις επιχειρήσεις της Πυροσβεστικής. Πουθενά στον κόσμο δεν βρέθηκαν τόσα πολλά μέσα μαζεμένα, αλλά οι φωτιές εξακολουθούν να μαίνονται. Αν οι ιθύνοντες δεν καταλάβουν ότι πρέπει να μπει η επιστήμη στη δασοπυρόσβεση, η Ελλάδα θα ερημώνεται και ο Ελληνας φορολογούμενος θα πληρώνει δισεκατομμύρια για αεροπλάνα και άλλα μέσα που από μόνα τους δεν επαρκούν για να σώσουν τη χώρα».ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΜΑΡΑΣ ΕΘΝΟΣ 29/08/2007

«Έπιασαν δουλειά» στη Νέα Μάκρη οι Κύπριοι δασοκομάντοςΛευκωσία:

Στη «μάχη» με τις φλόγες έχουν ριχθεί οι Κύπριοι πυροσβέστες και δασοπυροσβέστες, οι οποίοι μετέβησαν την Κυριακή στην Ελλάδα για να συνδράμουν στο έργο των Ελλήνων συναδέλφων τους.

Ομάδα από 16 δασοπυροσβέστες του Τμήματος Δασών, με δύο μικρά πυροσβεστικά οχήματα και 20 άνδρες της Πολιτικής Άμυνας, αναπτύχθηκε από το νωρίς το πρωί στην περιοχή Ανατολή της Νέας Μάκρης και επιχειρεί τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών.
Συνολικά 63 άνδρες από την Κύπρο συνδράμουν στις προσπάθειες του κρατικού μηχανισμού της Ελλάδας για την καταπολέμηση της πυρκαγιάς στην Αττική.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 24/08/2009

Νύχτα τρόμου στην Αρκαδία«Κατάσταση πολιορκίας» για τα χωριά του Δήμου Γόρτυνος της Αρκαδίας. Τα πύρινα μέτωπα που κατακαίουν την Πελοπόννησο 7η μέρα είχαν ζώσει πολλά από αυτά και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν άρον άρον να τα εγκαταλείψουν.
Παρά τις ηρωικές τους προσπάθειες, οι πυροσβέστες δεν μπορούν να δαμάσουν τα μέτωπα της φωτιάς Ετσι οργανώθηκε η εκκένωση των χωριών: Ισσαρη, Ανω Καρυές, Ισωμα, Καστανοχώρι, Μαυριά, Ανω Κοτίλι, Κουρουνιός, Κυπαρίσσια, Ατσίχολος, και Βλαχοράπτης. Οι φλόγες σε κάποια στιγμή έφτασαν και στη Ριζοσπηλιά, αλλά οι κάτοικοί της δεν χρειάστηκε να απομακρυνθούν.Στην περιοχή το βάρος σηκώνουν οι επίγειες δυνάμεις δασοπυρόσβεσης με τους Κύπριους δασοκομάντος και τους κατοίκους, που προσπαθούν να σώσουν τα πανέμορφα δάση.ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/08/2007

Βασική αρχή της Δσοπυρόσβεσης τα εναέρια μέσα καθηλώνουν την φωτιά και τα επίγεια την σβήνουν.Η τεχνική του "αντιπύρ", απο τις πλέον αποτελεσματικές, σε πολλά μέρη στην χώρα μας περνά απο γενιά σε γενιά, αποτελεί παράδοση δεκαετιών.

"Πολλοί δασάρχες και δασολόγοι τις προηγούμενες δεκαετίες κατέληξαν στα δικαστήρια γιατί κάποιοι τους κατηγόρησαν ότι έβαζαν φωτιές επειδή τους είδαν να κάνουν «αντιπύρ»".Σε αυτό να συμπληρωσω ότι και πολλοί υλοτόμοι και δασεργάτες που εφάρμοσαν την τεχνική αυττή απειλήθηκαν με την ανωτέρω κατηγορία απο αρχές όπως τα Δασαρχεία και η Πυροσβεστική

Δασοκομάντος στην Ελλάδα
Χαρακτηριστική περίπτωση απαξίωσης του δυναμικού κεφαλαίου της χώρας στο οποίο η ίδια έχει επενδύσει με χρήμα και χρόνο είναι η περίπτωση των αερομεταφερόμενων δασοκομάντος, θεσμού που λειτούργησε το διάστημα 1993-1998
. Στο διάστημα των πέντε ετών, το Σώμα που συνολικά εκπαίδευσε και απασχόλησε 500 άνδρες πραγματοποιήσαμε 1.000 αποστολές προστασίας του δασικού μας πλούτου και μέτρησε 10 νεκρούς (από πτώση ελικοπτέρου) και 30 τραυματίες.

«Tο 1993 η Γενική Γραμματεία Δασών απευθύνθηκε στη λέσχη καταδρομέων και ζήτησε εθελοντές εφέδρους καταδρομείς για να πλαισιώσουν το νέο Σώμα των αερομεταφερόμενων δασοκομάντος», μας λέει ο τότε διοικητής των δασοκομάντος Aλέξανδρος Kόντος.

«Σκοπός μας ήταν να παραλάβουμε πολίτες και να τους παραδώσουμε ετοιμοπόλεμους, τόσο από φυσική κατάσταση και από θεωρητικές και τεχνικές γνώσεις», λέει ο Aγγελος Γιουβρέκας, εκπαιδευτής των δασοκομάντος. «Mιλάμε για ανθρώπους που μπορούσαν να δράσουν άμεσα στην πηγή της φωτιάς και να την αντιμετωπίσουν κατά τις κρίσιμες πρώτες ώρες».

Mέχρι το 1998 λειτουργούσε επίσης το Eθνικό Συντονιστικό Διυπουργικό όργανο, με τη συμμετοχή όλων των υπουργείων και των κρατικών υπηρεσιών που εμπλέκονταν στην πυρκαγιά.

«Tο ρολόι της δασοπροστασίας σταμάτησε το 1998 με τη διάλυση της Γενικής Γραμματείας Δασών και την ανάθεση εν μιά νυκτί της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική Yπηρεσία, η οποία γνώριζε πολύ καλά τις αστικές πυρκαγιές, αλλά όχι τις δασικές», τονίζει ο κ. Kόντος. «Στη θέση του Eθνικού Συντονιστικού Διυπουργικού Oργάνου έβαλαν τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, χωρίς διοικητικές εξουσίες και νομοθετικές ρυθμίσεις και χωρίς ευθύνη».
ΕΘΝΟΣ

Η διακίνηση όπλων από την ΜΙΤ και η Θράκη...

Τι γίνεται σήμερα στη Θράκη;


Την παρουσία οργανωμένων πυρήνων της τουρκικής ΜΙΤ στο Αιγαίο (Ρόδο) και σε άλλες ευαίσθητες περιοχές φέρνει στο προσκήνιο η κυριακάτικη εφημερίδα "Το Παρόν" με ρεπορτάζ το οποίο κάνει λόγο για "δημιουργία ομάδων εντός της χώρας απο της τουρκικές μυστικές υπηρεσίες που μπορούν ανα πάσα στιγμή να προκαλέσουν καταστάσεις εσωτερικού αντιπερισπασμού" δηλαδή ένοπλης ανατρεπτικής δράσης απο οργανωμένους πυρήνες.
Φυσικά η αλήθεια είναι ότι οι εν λόγω υπηρεσίες ουδέποτε περιορίστηκαν σε αμιγώς κατασκοπευτικές δραστηριότητες εντός της ελληνικής επικράτειας καθώς η δράση τους περιελάμβανε κάθε λογής "αγαθοεργίες" απο συστηματικούς εμπρησμούς μέχρι πάσης φύσεως δολιοφθορές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εν λόγω δράσης αποτελεί η (παλιά μέν, επίκαιρη δε) υπόθεση του λαθρεμπορικού Ivy-B την οποία αποκάλυψε αρχικά η εφημερίδα "Το Βήμα" στις 3 Ιουλίου 1983 και στην οποία αναφέρεται εκτενώς ο δημοσιογράφος Μάνος Ηλιάδης (βλ. "Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και η ΜΙΤ", σελ. 423).
Το Ivy-B, ένα παλιό φορτηγό 334 τόνων με αγγλική σημαία (φωτό) ήταν ο πρωταγωνιστής σε αυτή την άγνωστη εν πολλοίς ιστορία, η οποία είναι ενδεικτική της μεθοδικότητας αλλά και μακρόχρονης ανατρεπτικής δράσης των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στην Θράκη καθότι μιλάμε για το 1983, δηλαδή 27 ολόκληρα χρόνια πριν από την Θράκη του προξενείου, του Μουσταφά Σαρνίτς και των λοιπών αστέρων του τουρκικού παρακράτους...
Το εν λόγω σκάφος (το οποίο ειρήσθω εν παρόδω είχε εμπλακεί στο παρελθόν σε υποθέσεις λαθρεμπορίας όπλων για τους Ταμίλ) αρχικά εθεάθει να πλέει χωρίς φώτα πορείας ανοιχτά του Πόρου, γεγονός το οποίο κίνησε την περιέργεια του πληρώματος του περιπολικού σκάφους της τότε θαλάσσιας Οικονομικής Αστυνομίας το οποίο και διενήργησε έλεγχο επι του σκάφους.
Ο έλεγχος απέδωσε περι του 2,5 τόνους όπλων, πυρομαχικών και έντυπου υλικού τα οποία όμως αποκάλυψαν ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για την δράση και τους σκοπούς των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.
Το φορτίο περιείχε συνολικά 90 τυφέκια G-3 χωρίς αριθμούς σειράς και 180 γεμιστήρες, 2 πυροβόλα MG-3 και 35.000 φυσίγγια των 7,62mm για τα προαναφερθέντα όπλα, 10 ημιαυτόματα πιστόλια με 3.200 φυσίγγια των 9mm, 200 πλάκες ΤΝΤ με 1000 μέτρα βραδύκαυστου φυτιλιού, πυροκροτητές και συστήματα ηλεκτρικής πυροδότησης καθώς και αριθμό φορητών ασυρμάτων.
Το υλικό συνοδευόταν απο τουρκικά φυλλάδια για την χρήση των όπλων και λοιπό έντυπο υλικό για την διεξαγωγή ανορθόδοξων επιχειρήσεων, πάντα στην τουρκική. Προφανώς και δεν επρόκειτο για μια απλή υπόθεση λαθρεμπορίου όπλων.
Πιθανολογείται ότι τελικός προορισμός του πλοίου ήταν κάποια ερημική τοποθεσία στην Αττική, όπου οι σύνδεσμοι τοπικοί σύνδεσμοι των Τούρκων θα φρόνιζαν για την προώθηση των όπλων στους τελικούς παραλήπτες στην Δυτική Θράκη.
Όπως έγινε γνωστό τα όπλα προέρχονταν απο την τουρκική κρατική βιομηχανία όπλων ΜΚΕΚ και σύμφωνα με τα έγγραφα που παρουσίασε ο Ιρλανδός καπετάνιος το φορτίο είχε παραγγείλει η τουρκική κρατική Κτηματική Τράπεζα και είχε φορτωθεί στην Νικομήδεια, πλησίον στον (αυστηρότατα) φρουρούμενο ναυστάθμο του Τουρκικού Ναυτικού...
Το ερώτημα που προβάλει μέσα από αυτή την ιστορία είναι ένα και πολύ απλό αν και τρομακτικό: Υπάρχουν σήμερα όπλα στη Θράκη, τα οποία έχουν μεταφερθεί από την ΜΙΤ; Φυσικά η ΜΙΤ ενδιαφερόταν και ενδιαφέρεται για την μεταφορά πολεμικού οπλισμού, ώστε στη συνέχεια αυτός να δοθεί μέσω των "ειδικών" σε γηγενείς μουσουλμάνους για να δημιουργηθούν έτσι οι κατάλληλοι "πυρήνες" που εάν ποτέ χρειαστεί (ή αποφασισθεί από την Άγκυρα) ένοπλη "διαμαρτυρία", αυτή να μπορέσει να υλοποιηθεί από τους εγκάθετους, τους πρακτορίσκους και τους μισθωμένους υπαλλήλους του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής...
Η ιστορία αυτή έρχεται όμως να προσθέσει ένα ακόμη τρομακτικό στοιχείο, στα ήδη υπάρχοντα και να δικαιολογήσει τους φόβους των Ελληνικών αρχών για πιθανή απόπειρα δημιουργίας σοβαρών ένοπλων αναταραχών στην ευαίσθητη αυτή ακριτική περιοχή της χώρας μας, στη Θράκη. Το υλικό, το οποίο κατασχέθηκε, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο μετά από κατάλληλη εκπαίδευση. Αλλά για να σταλεί το στρατιωτικό αυτό υλικό, έπρεπε να είχε εξασφαλισθεί το ανθρώπινο δυναμικό που είχε κριθεί ικανό να παρακολουθήσει εντός της Ελλάδας τα εκπαιδευτικά αυτά στρατιωτικής φύσης "σχολεία" (εκτός και εάν είχε ήδη προηγηθεί εντός της Τουρκίας). Η φύση της εκπαίδευσης (εκ του οπλισμού) δείχνει πως είχε να κάνει με δολιοφθορές, ψυχολογικές επιχειρήσεις και γενικότερα με ανορθόδοξο πόλεμο - ανταρτοπόλεμο. Η ποσότητα των εκρηκτικών ΤΝΤ πρόδιδε στόχευση σε έργα υποδομής και επικοινωνιών (γέφυρες, δρόμοι, υδραγωγεία κ.α.).
Ως εκ τούτου, η δραστηριότητα της ΜΙΤ στην Θράκη κρίνεται πως έχει ιστορικό υπόβαθρο και ίσως κάποιοι θα έπρεπε να ανησυχούν για τις σημερινές δραστηριότητες της εν λόγω υπηρεσίας πληροφοριών της Τουρκίας, η οποία δείχνει πως συνεχίζει να δημιουργεί ομάδες-πυρήνες που δεν έχουν ως μοναδικό στόχο την συλλογή πληροφοριών... Υπάρχει σήμερα οπλισμός στη Θράκη ή μήπως η μοναδική προσπάθεια για την μεταφορά τέτοιου στρατιωτικού υλικού σταμάτησε με την σύλληψη του λαθρεμπορικού Ivy-B;
Πραγματικά, θα ήταν μεγάλη κουταμάρα να πιστεύει κανείς πως η ΜΙΤ σταμάτησε την συγκεκριμένη δραστηριότητά της, φοβούμενη πιθανή δεύτερη σύλληψη του πολεμικού υλικού ή των μεταφορέων του. Εξάλλου, τα σύνορα της Θράκης τόσο με την Τουρκία όσο και με την Βουλγαρία, έχει αποδειχθεί πως δεν έχουν την μέγιστη δυνατή -ποιοτικά- φύλαξη, δυστυχώς, οπότε...

Ευχαριστώ το Εν Κρυπτώ για τις σημαντικές πληροφορίες
"ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ"

Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Σε ποια γλώσσα συνεννοούνται Πρόεδρος Χριστόφιας και κατοχικός Ταλάτ;

ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ

Εμπαιγμός και φαρσοκωμωδία! Έτσι μπορεί να χαρακτηριστούν οι συνομιλίες για το Κυπριακό, μεταξύ του Προέδρου Χριστόφια και του κατοχικού Ταλάτ. Μετά από δεκάδες συναντήσεις, το αθροιστικό αποτέλεσμά τους ισούται σχεδόν με το μηδέν. Εκτός από κάποιες συγκλίσεις σε τριτεύοντα ζητήματα, χάος απύθμενο και διάσταση αγεφύρωτη παρατηρείται στις σημαντικές πτυχές του προβλήματος. Αυτό οφείλεται όχι στον Πρόεδρο Χριστόφια, που ορκίστηκε να βρει λύση αλλά στην αταλάντευτη αδιστακτότητα και αδιαλλαξία της Τουρκίας, που ο Πρόεδρος δεν κατάφερε ούτε να γωνιάσει ούτε να κάμψει ούτε να την υποχρεώσει να συναινέσει σε λειτουργική και βιώσιμη διευθέτηση. Ο Δ. Χριστόφιας βρίσκεται καθημερινά ενώπιον της απαίτησης της Τουρκίας όπως υποταγεί στις αξιώσεις της για τουρκικές εγγυήσεις στο διηνεκές, για παραμονή όλων των εποίκων, για δύο κράτη, δύο λαούς, δύο δημοκρατίες. Με άλλα λόγια, η Τουρκία απαιτεί τη διάλυση και κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στη θέση της να δημιουργηθεί ένα… πράγμα, που θα της επιτρέπει να συνεχίσει να κατέχει το Βορρά και να ελέγχει παντοιοτρόπως το Νότο.
Τα τελευταία 24ωρα, με αφορμή νέες δηλώσεις του κατοχικού Ταλάτ για ύπαρξη δήθεν 30 εγγράφων, διά των οποίων κωδικοποιούνται τάχα συγκλίσεις και αποκλίσεις σε διάφορα ζητήματα, τα συγκυβερνώντα κόμματα, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, πρώτον, απορούν και ερωτούν αν υπάρχουν τόσα έγγραφα. Δεύτερον, από την όποια ενημέρωση είχαν στο Εθνικό Συμβούλιο, τα δύο κόμματα δηλώνουν ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Εξάλλου, ο ΔΗΣΥ, διά του Ν. Αναστασιάδη, κατηγορεί τώρα το Δ. Χριστόφια όχι μόνο ότι δεν τους ενημερώνει επαρκώς αλλ’ ότι δεν έχει ούτε στόχο ούτε και στρατηγική. Όμως, ανακύπτει ένα σοβαρό ερώτημα, που ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ καλείται να απαντήσει: Μετά από 17μηνη ανοχή, στήριξη και υποστήριξη στην πολιτική του Δ. Χριστόφια, σε ποιες πτυχές και σε ποια σημεία σήμερα διαφωνεί; Νομίζουμε ότι ο συναγερμικός κόσμος και όλοι οι πολίτες δικαιούνται να γνωρίζουν. Κι αυτό επειδή είναι γνωστό ότι όλους αυτούς τους μήνες, ο ΔΗΣΥ συμπεριφερόταν ως συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση ενώ τα συγκυβερνώντα κόμματα ως συμπολιτευόμενη σκληρή, καθημερινή και αδιάλειπτη αντιπολίτευση.
ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ καλούν τον Πρόεδρο να απαντήσει στον κατοχικό Ταλάτ και να τα διαφωτίσει τι πράγματι συμβαίνει. Δηλώνουν ότι, με βάση την ενημέρωση και τα έγγραφα που τους δόθηκαν, τίποτε ουσιαστικά δεν έχει συμφωνηθεί, γι’ αυτό και καλούν τον Πρόεδρο να επιμείνει στα κεφαλαιώδη, επί των οποίων θα κριθεί ξανά η ανύπαρκτη βούληση της Τουρκίας για λύση. Τα δύο κόμματα θεωρούν ότι δεν υπάρχει «πάρε-δώσε» αφού τίποτε δεν συμφωνήθηκε και αφού η πλευρά μας δεν έχει τίποτε άλλο να δώσει, επειδή ξεπέρασε τις κόκκινες γραμμές των υποχωρήσεων και παραχωρήσεων. Ζητούν χάραξη σχεδίου Β’ και απαιτούν η Τουρκία να πληρώσει το κόστος για τη συμπεριφορά της. Εύλογες οι απορίες και αιτιολογημένα τα ερωτήματα, που θέτουν τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα. Όπως δικαιολογημένη είναι η έστω αργοπορημένη απογοήτευση του ΔΗΣΥ για την προεδρική και ΑΚΕΛική αλαζονεία.
Βεβαίως, πρέπει να επισημανθεί ότι ο Πρόεδρος δεν μπορεί να αποχωρήσει από τις συνομιλίες, στις οποίες εσύρθη και ενεπλάκη χωρίς να διευκρινισθούν θεμελιώδη ζητήματα, ορολογίες, φρασεολογίες, αντιλήψεις και ερμηνείες που αφορούν και σχετίζονται αμεσότατα με το Κυπριακό. Το πιο εξωφρενικό είναι ότι Χριστόφιας-Ταλάτ συζητούν, υποτίθεται, για τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία αλλά δεν ξεκαθάρισαν τι και πώς ο καθένας την εννοεί. Ο Μακάριος, τον οποίο επικαλούνται για να συγκαλύπτουν τις υποχωρήσεις τους, κατά τη διάρκεια της συνάντησης και της συμφωνίας του με τον κατοχικό Ντενκτάς (12 Φεβρουαρίου 1977), επισήμανε ότι άλλα εννοούσε ο ίδιος, ως ομοσπονδία ενώ ο Ντενκτάς προωθούσε συνομοσπονδία. Γι΄ αυτό, Χριστόφιας και Ταλάτ παίζουν το παιγνίδι των εντυπώσεων ότι, τάχα, θέλουν λύση, κτλ. ενώ είναι έκδηλα κατανοητό ότι: Ο μεν Χριστόφιας δεν μπορεί, επειδή δεν ξέρει και δεν έχει τις δυνάμεις και τις δυνατότητες - πολιτικές, στρατιωτικές, διπλωματικές - να κάμψει την Τουρκία. Ο δε Ταλάτ, ως πιστός και δουλικός υπηρέτης και φρουρός της τουρκικής κατοχής προωθεί κατ’ εντολήν την τουρκική στοχοθεσία, που αποβλέπει στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην παράδοση και υποταγή του κυπριακού Ελληνισμού στην Τουρκία.
Πρόκειται για ένα απίστευτο πολιτικο-διπλωματικό θέατρο, όπου οι Χριστόφιας-Ταλάτ αποδύονται σε επιχείρηση διαβουκόλησης των Ε/κ και των Τ/κ ότι κάτι γίνεται ενώ παράλληλα φροντίζουν να μην εισπράξουν το κόστος ενός προδιαγεγραμμένου ναυαγίου. Οι προσεκτικοί πολίτες θα έχουν σημειώσει μια πρακτική, που ακολουθείται πριν από κάθε συνάντηση των δύο ηγετών. Χριστόφιας και Ταλάτ συναντώνται κατ’ ιδίαν για μια, μιάμιση ή και δύο ώρες, μόνοι, χωρίς τους συμβούλους των. Τι κουβεντιάζουν; Ουδείς φαίνεται να γνωρίζει, όχι πάντως ο Ν. Αναστασιάδης, που παραπονιέται για ελλιπή ή και καθόλου ενημέρωση. Το βασικό ερώτημα, όμως, αφορά μιαν άλλη, καίριας σημασίας, πτυχή, αυτήν των κατ’ ιδίαν συναντήσεων. Σε ποια γλώσσα συνεννοούνται Χριστόφιας-Ταλάτ; Στα ελληνικά; Ο Ταλάτ δεν τα γνωρίζει. Στα τουρκικά; Ο Χριστόφιας έχει μεσάνυχτα. Στα αγγλικά; Και οι δύο έχουν αρκετή άγνοια. Απορεί, λοιπόν, κάθε σκεπτόμενος πολίτης: Πώς τελικά συνεννοούνται; Μήπως με λίγα ελληνικά, λίγα τουρκικά και μερικά αγγλικά;
Το δεύτερο καίριο ερώτημα είναι: Αφού καταφέρουν να συνεννοηθούν - όσο συνεννοούνται… - τι λένε; Τι κουβεντιάζουν; Πού συμφωνούν και πού και πόσο διαφωνούν; Και το τρίτο ερώτημα: Σε όσα συμφωνούν ή διαφωνούν στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις, συμφωνούν ή διαφωνούν και στις συναντήσεις με τους συμβούλους τους; Ή άλλα λέγονται στις κατ’ ιδίαν και τελείως διαφορετικά στις συναντήσεις με τους συμβούλους; Κατά τα άλλα, όπως ισχυρίζεται και ο Γ. Βασιλείου, Χριστόφιας και Ταλάτ είναι καταδικασμένοι (!) να βρουν λύση. Την Τουρκία, τη ρώτησαν;

Οι «σολομωνιτζιές» Βασιλείου και ο Πρόεδρος Χριστόφιας

Κράτος, παρακράτος και οργανωμένο έγκλημα

Να αρχίσει, επιτέλους, σοβαρή συζήτηση για την ΑΤΑ

Δεν υπάρχει ούτε κοινός στόχος ούτε κοινή στρατηγική…

Η Ρωσία, ο Πούτιν και «τα δύο τμήματα της Κύπρου»

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

ΚΥΠΡΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ξεκλήρισαν ολόκληρη οικογένεια οι Τούρκοι εισβολείς

Posted: 08 Aug 2009 11:13 AM PDT

Η περίπτωση αυτή, ανέφερε, δεν ήταν στον κατάλογο των αγνοουμένων, αλλά στον κατάλογο των πεσόντων. Υπήρχαν κάποιες πληροφορίες, είπε, ότι δολοφονήθηκαν στο σπίτι τους στη Λάπηθο.Τα παιδάκια ήταν κλινήρεις, πρόσθεσε, καθώς είχαν κάποια προβλήματα εκ γενετής και δεν μπορούσαν να μετακινηθούν.

Λευκωσία: Μια νέα περίπτωση εν ψυχρώ δολοφονίας Ελληνοκυπρίων από τους Τούρκους έρχεται στο φως της δημοσιότητας. Πρόκειται για τους γονείς και τα δύο ανήλικα παιδιά τους, ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι, που δολοφονήθηκαν απο τους εισβολείς στη Λάπηθο το 1974.

Την πληροφορία έδωσε στο ραδιόφωνο του ΡΙΚ ο Βοηθός του Εκπροσώπου της ε/κ πλευράς για τους Αγνοουμένους, Ξενοφών Καλλής. Είπε ότι η ταυτοποίηση των τεσσάρων λειψάνων της οικογένειας έγινε πριν από λίγες ημέρες.

Η περίπτωση αυτή, ανέφερε, δεν ήταν στον κατάλογο των αγνοουμένων, αλλά στον κατάλογο των πεσόντων. Υπήρχαν κάποιες πληροφορίες, είπε, ότι δολοφονήθηκαν στο σπίτι τους στη Λάπηθο.

Τα παιδάκια ήταν κλινήρεις, πρόσθεσε, καθώς είχαν κάποια προβλήματα εκ γενετής και δεν μπορούσαν να μετακινηθούν.

Σε κάποιο στάδιο, ανέφερε ο κ. Καλλής, οι έποικοι που εγκαταστάθηκαν στο σπίτι της οικογένειας στη Λάπηθο στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ένα επιπρόσθετο δωμάτιο στην οικοδομή εντόπισαν τα λείψανα το 2002. Όταν άρχισε το πρόγραμμα της Διερευνητικής, κατέληξε ο κ. Καλλής, μας τα παρέδωσαν και ταυτοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Το κουρδικό κόμμα DTP εγκαινιάζει γραφείο εκπροσώπισης στην Ουάσιγκτον

Posted: 08 Aug 2009 09:23 AM PDT

Μόλις λίγα εικοσιτετράωρα μετά την επίσκεψη Πούτιν στην Άγκυρα και το ενεργειακό άνοιγμα της Τουρκίας προς τη Μόσχα, οι ΗΠΑ κάνουν το δικό τους άνοιγμα προς τους Κούρδους της Τουρκίας. Συγκεκριμένα, χθες το βράδυ ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα James Jeffrey συναντήθηκε με τον πρόεδρο του Κόμματος Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP) Ahmet Türk και μεταξύ άλλων συζήτησαν και το άνοιγμα γραφείου εκπροσώπησης του κουρδικού κόμματος, που ελέγχεται από το ΡΚΚ, στην αμερικανική πρωτεύουσα.
Κατά τη συνάντηση του αμερικανού διπλωμάτη με τον αρχηγό του κουρδικού κόμματος, εκτός των εξελίξεων που αφορούν τη διαδικασία εξεύρεσης πολιτικής λύσης στο Κουρδικό, συζητήθηκαν και οι λεπτομέρειες που αφορούν το άνοιγμα και τη λειτουργία του γραφείου εκπροσώπησης του Κουρδικού κόμματος στην Ουάσιγκτον, ενώ συμφωνήθηκε και το όνομα του εκπροσώπου. Πρόκειται για τον Nazmi Gür, ο οποίος στην ουσία θα είναι ο άτυπος πρέσβης των Κούρδων της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον. Ο Ναζμί Γκιούρ είναι στέλεχος του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος με γνώση και εμπειρία σε θέματα διεθνών σχέσεων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και με βαθειά γνώση των εγκλημάτων που διέπραξε το τουκρικό κράτος εναντίον των Κούρδων τις τελευταίες δεκαετίες. Ο Ναζμί Γκιούρ είχε διατελέσει υπεύθυνος διεθνών σχέσεων του κουρδικού κόμματος DEHAP, του οποίου τη λειτουργία απαγόρευσαν τα τουρκικά δικαστήρια.
Στα εγκαίνια του γραφείου εκπροσώπησης των Κούρδων της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον θα παρευρεθεί ο πρόεδρος του DTP Ahmet Türk και η συμπροεδρεύουσα Emine Ayna.
Αν και οι συζητήσεις για άνοιγμα και λειτουργία γραφείου εκπροσώπησης των Κούρδων της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον είχαν αρχίσει εδώ και αρκετούς μήνες, η ανακοίνωση της απόφασης των ΗΠΑ να επιτρέψει τη λειτουργία του γραφείου αυτού λίγες μόλις ώρες μετά την αποχώρηση του πρωθυπουργού της Ρωσίας Βλαδιμήρ Πούτιν από την Άγκυρα, δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία.

Πηγή: www.ekonorm.com


"Οχι" της Άγκυρας σε "αδελφοποίηση" Τουρκικού και Ελληνικού δήμου

Posted: 08 Aug 2009 07:01 AM PDT

Άποψη του Kadıköy

"Φρένο" στα σχέδια για στην αδελφοποίηση του δήμου Kadıköy της Κωνσταντινούπολης με τον Δήμο Αγ. Ιωάννη Ρέντη βάζει η τουρκική κυβέρνηση. Όπως γράφει η Χουριέτ, οι δύο δήμοι ξεκίνησαν την σχέση τους το 2003 με προγράμματα ανταλλαγής σπουδαστών. Τον περασμένο Φεβρουάριο το Δημοτικό Συμβούλιο του Kadıköy ενέκρινε την πρόταση αδελφοποίησης, μια απόφαση που, όπως σημειώνει η τουρκική εφημερίδα, χρήζει έγκρισης από το υπουργείο Εξωτερικών.

Το τουρκικό ΥΠΕΞ πρόβαλε αντιρρήσεις και παρέπεμψε το ζήτημα στο υπουργείο Εσωτερικών ως αρμόδιο για θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης. Αξιωματούχος του τουρκικού ΥΠΕΞ δήλωσε στην Χουριέτ ότι ο λόγος για τον οποίο το υπουργείο αντέδρασε ήταν ότι στον Αγ. Ιωάννη Ρέντη υπάρχει άγαλμα για την γενοκτονία των Αρμενίων. Το υπουργείο Εσωτερικών, εν τω μεταξύ, εγείρει και ένα άλλο ζήτημα: Το Kadıköy δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Αγ. Ιωάννη, υποστηρίζει. Και αυτό γιατί, ο τουρκικός δήμος έχει 700 χιλιάδες πληθυσμό, ενώ ο ελληνικός μόλις 15 χιλιάδες. Την 1η Ιουλίου το υπουργείο έστειλε επιστολή στον δήμο Kadıköy ζητώντας να ακυρώσει την αδελφοποίηση.

Ο δήμαρχος Selami Öztürk όμως αντιδρά. Τονίζει ότι μόνο ο διάλογος μπορεί να φέρει τους δύο λαούς πιο κοντά. "Ακόμη και σε περιόδους πολέμου, οι καλλιτέχνες και οι πολιτικοί θα πρέπει να προσπαθούν από κοινού για την ειρήνη και την αδελφότητα", τόνισε. Ποιός τελικά θα επικρατήσει; Η διπλωματία των πολιτών ή η επίσημη διπλωματία;

Πηγή www.foreignpress-gr.com

Ενώπιον εθνικής τραγωδίας μέσω Χάγης

Posted: 08 Aug 2009 04:06 AM PDT

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
konstantakopoulos.blogspot.com


Από αλλού την περιμένανε, από αλλού ήρθε! Πρό μηνών, ορισμένοι «ανεγκέφαλοι των Αθηνών» νόμιζαν ότι η Άγκυρα έπαυσε να ενδιαφέρεται για την Ευρώπη και έχυναν μαύρο δάκρυ, λες και επρόκειτο να μπει η Ελλάδα και όχι η Τουρκία στην Ένωση. Μετά φοβόντουσαν ξαφνική εξέγερση στη Θράκη. Στη συνέχεια «νέα ‘Ιμια» και «θερμά επεισόδια». Το «επεισόδιο» όμως των Ιμίων είχε σκοπό να σύρει την Ελλάδα σε διαπραγμάτευση και να εισάγει τις «γκρίζες ζώνες» - μερικά το κατάφερε. Τώρα, η Άγκυρα επιθυμεί κατά μέγιστο να «κάνει ταμείο» ελληνικών παραχωρήσεων σε Αιγαίο-Κύπρο, ντε γιούρε πλέον και όχι ντε φάκτο όπως με τα ‘Ιμια, κατ’ ελάχιστο να μη συναντήσει προβλήματα στην ενταξιακή πορεία της, αποδίδοντας σε Ελλάδα/Κύπρο ευθύνη για τα προβλήματα. Ένα επεισόδιο, πέραν του εγγενώς απρόβλεπτου χαρακτήρα του, μπορεί να καταστρέψει αυτήν την πορεία, προκαλώντας τεράστια προβλήματα στην αμερικανική και τουρκική πολιτική. Τέτοιο επεισόδιο μπορεί να γίνει μόνο σε μια περίπτωση – αν Άγκυρα και Ουάσιγκτον πεισθούν ότι η αντίδραση της ελληνικής ηγεσίας θα οδηγήσει σε εκπλήρωση των επιδιώξεών τους και ότι αυτό θα γίνει αποδεκτό από την ελληνική κοινή γνώμη. Δεν υπάρχουν σήμερα τέτοιες προϋποθέσεις.

Άλλον, πιο επικίνδυνο διπλωματικό ελιγμό μοιάζει να επιλέγει η Άγκυρα στο Αιγαίο. Αρχίζει να ζητάει από την Αθήνα να εφαρμόσει την πολιτική της για την επίλυση των «διαφορών», γνωρίζοντας άριστα τα κενά της ελληνικής «άμυνας»! Η επίσημη θέση της χώρας είναι ότι το μόνο που πρέπει να γίνει στο Αιγαίο είναι να παραπεμφθεί η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στη Χάγη. Όμως, για να γίνει μια τέτοια παραπομπή, πρέπει να αποσαφηνισθεί η κυριαρχία επί 140 νήσων του Αιγαίου, που αμφισβητεί η Τουρκία έργω και λόγω (θεωρία «γκρίζων ζωνών»), ειδάλλως θα πρέπει το Δικαστήριο να κρίνει επί της κυριότητός τους. Δεν μπορεί να οριοθετηθεί υφαλοκρηπίδα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αν δεν γνωρίζουμε πού αρχίζει η μία και πού τελειώνει η άλλη. Επιπλεόν, η παραπομπή οριστικοποιεί το εύρος των χωρικών υδάτων στα έξη μίλια (υπάρχει και σχετική νομολογία, υπόθεση Κατάρ/Μπαχρέιν). Η Αθήνα δεν ξέρει αν θέλει να παραπέμψει ζητήματα εδαφικής κυτριαρχίας στη Χάγη, ούτε υπάρχει ελληνική πολιτική δύναμη που να τάσσεται δημοσίως υπέρ της μη επέκτασης των χωρικών υδάτων ή που να θέλει αντιστρόφως να τα επεκτείνει (ούτε καν ΑΟΖ με την Κύπρο δεν θέλουμε να οριοθετήσουμε, παρά τις διαρκείς αμφισβητήσεις στο Καστελλόριζο!). Επιπλέον περιπλοκή δημιουργεί η συμφωνία της Μαδρίτης (1997) που αναγνώρισε «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας και δέσμευσε την Ελλάδα να μην προχωρήσει σε «μονομερείς ενέργειες», όπως μπορεί να θεωρηθεί η επέκταση των χωρικών υδάτων.

Πριν από μερικές μέρες, η «Χουριέτ» ρώτησε ευθέως την Κυρία Μπακογιάννη: «Απ’όσο γνωρίζω, είσαστε έτοιμοι να φέρετε μόνο το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας στη Χάγη και ισχυρίζεστε ότι δεν χρειάζεται να φέρετε τα υπόλοιπα ζητήματα ενώπιόν του. Η Άγκυρα θέλει να συζητήσει όλο το φάσμα των εκκρεμών ζητημάτων με την Ελλάδα ως ένα πακέτο. Εσείς φαίνεται ότι απορρίπτετε την ιδέα του πακέτου. Ποια είναι δική σας φόρμουλα;». Στην ευθεία αυτή ερώτηση, η Υπουργός δεν απήντησε, επαναλαμβάνοντας ότι θέλει να παραπέμψει το θέμα της υφαλοκρηπίδος στη Χάγη στη βάση της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Επανερχόμενος προχθές ο εκπρόσωπος του τουρκικού ΥΠΕΞ είπε ότι δεν γίνεται να αντιμετωπισθούν ένα-ένα τα ζητήματα (υπενθυμίζοντας δηλαδή το σύνολο των τουρκικών διεκδικήσεων). Ο Έλληνας ομόλογός του απήντησε ότι δεν λέει τίποτα νέο!

Τί θα γίνει όμως εντέλει με τις τουρκικές εδαφικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο; Η Ελλάδα υποστηρίζει φανατικά, επί μία δεκαετία, την τουρκική ένταξη στην ΕΕ, χωρίς να θέτει ως όρο την άρση τους, όπως και του casus belli (ή και της στρατιωτικής απειλής, που υλοποιείται με τη στρατιά του Αιγαίου και τους τουρκικούς εξοπλισμούς). Όπως δεν έθεσε ως προαπαιτούμενο την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αποχώρηση του στρατού κατοχής. Στο κείμενο του Ελσίνκι (1999) γινόταν αναφορά σε «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές» και «συναφή ζητήματα», που πρέπει να λυθούν δια παραπομπής στη Χάγη. Η διατύπωση βελτιώθηκε κάπως έκτοτε, η διεθνής θέση της χώρας παραμένει όμως η παραπομπή στη Χάγη. Πουθενά δεν γίνεται αναφορά σε άρση απειλών και διεκδικήσεων κατά της Ελλάδας.

Λέμε παραπομπή στη Χάγη, τη θέλουμε όμως; Κατ’ ιδίαν, όλοι οι χειριστές του ζητήματος στα δύο μεγάλα κόμματα αναγνωρίζουν το προφανές, ότι η προσφυγή συμπαρασύρει σειρά ζητημάτων - δεν μπορεί να περιορισθεί στην υφαλοκρηπίδα. Συνεργάτης της Υπουργού Εξωτερικών λέει: «Η νομική μας θέση είναι πολύ ισχυρή και δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από την παραπομπή». Άλλο κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος λέει: «Δεν μπορούμε να παραπέμψουμε την κυριότητα 130 νήσων και βραχονησίδων στο Δικαστήριο. Στην καλύτερη περίπτωση θα δώσει μερικά στην Τουρκία, για να φανεί αμερόληπτο, κι εσείς το ίδιο θα κάνατε. Θα μας πάνε στο Γουδί». Πράγματι, δυσκολεύεται κανείς να φαντασθεί οποιονδήποτε Πρωθυπουργό να ρωτάει τη Χάγη αν είναι ελληνικό το Αγαθονήσι ή οι Φούρνοι, πέραν του ότι υπάρχει και Σύνταγμα! Αποδεχόμενη τη δικαιοδοσία της Χάγης, η Ελλάδα επιφυλάχθηκε για θέματα εθνικής ασφαλείας – η ασφάλεια είναι ήσσoν αγαθό έναντι της εδαφικής ακεραιότητας.

Το ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε στο παρελθόν τη ΝΔ για μη παραπομπή στη Χάγη, υποστηρίζοντας ότι είχε καταλήξει σε «σχεδόν» συμφωνία σύνταξης συνυποσχετικού, με το οποίο η Αγκυρα παραιτούνταν των εδαφικών διεκδικήσεων. Ανακοίνωση του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών είχε τότε διαψεύσει αυτό τον ισχυρισμό. Σε ερώτησή μας τί θα έκανε μια αυριανή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το θέμα της εμπλοκής και άλλων ζητημάτων, πέραν της υφαλοκρηπίδας, στενός συνεργάτης του κ. Παπανδρέου μας είπε ότι «έχουν γνώση οι φύλακες και ασφαλώς θα υπάρξει το κατάλληλο συνυποσχετικό που θα κατοχυρώνει τα ελληνικά συμφέροντα». Σε τέτοιο συνυποσχετικό όμως πρέπει να συμφωνήσει η τουρκική κυβέρνηση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι διεξήχθησαν μέχρι τώρα 42 γύροι ελληνοτουρκικών «διερευνητικών» συζητήσεων για τις οποίες ουδείς, πλην των ηγεσιών των δύο κομμάτων, γνωρίζει το παραμικρό – σύμφωνα με την Αθήνα το αντικείμενό τους είναι η σύνταξη συνυποσχετικού για την υφαλοκρηπίδα, σύμφωνα με την Άγκυρα το σύνολο των ζητημάτων του Αιγαίου! Πρόσφατα, ο κ. Λαφαζάνης ζήτησε να ενημερωθεί η εθνική αντιπροσωπεία για το τι ακριβώς συζητείται στις «διερευνητικές επαφές».

Να σημειώσουμε ότι υπάρχουν γενικότερες ενστάσεις από ακαδημαϊκούς κύκλους διεθνώς για το Δικαστήριο της Χάγης και, ευρύτερα, για τους διεθνείς δικαστικούς θεσμούς (είναι γνωστά τα σχετικά προηγούμενα προσφυγών για τις επιθέσεις σε Γιουγκοσλαβία και Ιράκ, όπως και ο άθλιος απολογισμός του Ειδικού Δικαστηρίου για την πρ. Γιουγκοσλαβία, σελίδα ντροπής στην ιστορία του ΟΗΕ). Ειδικά το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης επικρίθηκε έντονα στο παρελθόν για τις αλληλοσυγκρουόμενες αποφάσεις του για τη Ναμίμπια, που θεωρήθηκαν απόπειρα αποικιοκρατικής στήριξης του απαρτχάιντ (και τις οποίες αποδοκίμασε αργότερα το ίδιο!). Για πολλά χρόνια το μποϊκόταραν οι αφρικανικές χώρες. Σε άλλη περίπτωση, η απόφασή του για ένα θέμα διαφοράς που μοιάζει πολύ με τα ελληνοτουρκικά, παρολίγον να προκαλέσει πόλεμο στη Λατ. Αμερική, που απεφεύχθη την τελευταία στιγμή με παρέμβαση του Πάπα.

Εμμένοντας στην παραπομπή στη Χάγη, η Άγκυρα έχει μόνο κέρδη, είτε δια του συνυποσχετικού, είτε ελπίζοντας σε αναγνώριση ορισμένων διεκδικήσεων με διάλογο ή επιδιαιτησία. Αν η Αθήνα δεν συγκατατεθεί, η υπόθεση θα θεωρηθεί διεθνώς ως διμερής διαφορά που δεν μπορεί να καταλογίζεται στο ένα μέρος και να εμποδίζει την ενταξιακή πορεία, η οποία θα συνεχίζεται κανονικά, ανεξαρήτως υπερπτήσεων και άλλων, παρόμοιων συμπεριφορών, με την ΕΕ να εύχεται τα δύο μέρη να λύσουν τα ζητήματά τους. Η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να απειλείται και να υποστηρίζει την τουρκική ένταξη, χωρίς να λύνει, αντίθετα επιδεινώνοντας τα προβλήματά της.

Η Αθήνα επέλεξε για πολλά χρόνια «διπλωματία στρουθοκαμήλου», απασχολούμενη μόνο με προβλήματα που της αρέσουν και συγκαλύπτοντας τα βασικά για να μην ερεθίζει την Άγκυρα και γίνεται «αντιπαθής» στους δυτικούς. Υπονόμευσε έτσι το σύστημα πολιτικο-διπλωματικής άμυνας της χώρας, χωρίς να λύσει κανένα πρόβλημα με την Τουρκία. Η ειρήνη, ένας έντιμος συμβιβασμός, προϋποθέτουν συζήτηση, όχι συγκάλυψη των διαφορών. Σημαίνοντα στελέχη της ελληνικής διπλωματίας εισηγούνται σήμερα, σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, στην κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, υπό παρόμοιες συνθήκες, πλήρη αλλαγή πορείας της Αθήνας για την τουρκική ένταξη.
Πηγή: Κόσμος του Επενδυτή

Μια φωτογραφία, ένα έγκλημα...

Posted: 08 Aug 2009 02:53 AM PDT

Πέντε νέοι άνθρωποι, γονατιστοί με τα χέρια πίσω από το κεφάλι.
Τούρκοι στρατιώτες με προτεταμένα τα αυτόματα όπλα να τους σημαδεύουν. Σε κάποια άλλη στιγμή, ο ένας στρατιώτης φαίνεται να ανάβει τσιγάρο στον ένα από τους πέντε νέους. Μια φωτογραφία, μια ιστορία. Ένα αποδεικτικό στοιχείο του εγκλήματος και της βαρβαρότητας. Έγινε μαρτυρικό σύμβολο για όλους όσοι δεν γύρισαν εκείνο το μαύρο καλοκαίρι του 1974.

Οι δικοί τους άνθρωποι, έβλεπαν παντού τη φωτογραφία των αγαπημένων τους προσώπων, να συλλαμβάνονται από τους Τούρκους στρατιώτες. Θέριευε κάθε φορά ο πόνος και ένα παράπονο τούς έπνιγε. Μα συνάμα και μια ελπίδα για τους δικούς τους ανθρώπους που έβλεπαν να συλλαμβάνονται ζωντανοί και ήλπιζαν κάποια μέρα να τους δουν να επιστρέφουν… Πριν από λίγες μέρες, τα αποτελέσματα των ταυτοποιήσεων των λειψάνων, κατέγραψαν ακόμα μια εγκληματική ενέργεια από μέρους του τουρκικού στρατού. Η εκταφή που πραγματοποιήθηκε σε πηγάδι στην περιοχή του Τζιάους, εκεί όπου χάθηκαν τα πέντε άτομα της φωτογραφίας, έφερε στην επιφάνεια 19 λείψανα. Ανάμεσα σε αυτά και των πέντε ηρωικών νέων, ίσως της πιο χαρακτηριστικής φωτογραφίας των Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της εισβολής.
Η τραγική ιστορία των πέντε νέων στρατιωτών του 398 τάγματος πεζικού, ξεκινά στις 14 Αυγούστου του 1974, κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής, στην περιοχή του τουρκοκυπριακού χωριού Τζιάους.
Ο τουρκικός στρατός, προέλαυνε προς την περιοχή της Μεσαορίας με κατεύθυνση την Αμμόχωστο. Οι πέντε Ελληνοκύπριοι στρατιώτες βρίσκονταν στην περιοχή του Τζιάους. Εκεί συλλαμβάνονται από τον τουρκικό στρατό. Αυτή ήταν και η τελευταία πληροφορία που έμαθαν οι δικοί τους. Όπως ανέφερε στον «Φ», η Μαρία Παπαγιάννη, αδελφή του Ιωάννη Παπαγιάννη, του ενός εκ των πέντε που παρουσιάζονται στη φωτογραφία, Βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο Τζιάος μαζί με την ομάδα τους βρισκόταν ακόμη ένα άτομο, το οποίο όμως τη στιγμή εκείνη που έφτασαν τα άρματα των Τούρκων βρισκόταν σε μικρή απόσταση πιο κάτω και κρύφτηκε πίσω από ένα θάμνο. Στη συνέχεια, κατάφερε να ξεφύγει. Αυτός ήταν και ο τελευταίος που είδε τους πέντε Ε/κ νέους αιχμάλωτους ζωντανούς, να πέφτουν στα χέρια των Τούρκων.
Σε κάποια στιγμή μάλιστα, όπως φαίνεται σε μία άλλη φωτογραφία από τη σκηνή της σύλληψής τους, Τούρκος στρατιώτης προσφέρει και ανάβει τσιγάρο στον Ιωάννη Παπαγιάννη.
Στη συνέχεια, όπως φαίνεται, χωρίς να μπορεί να ειπωθεί τίποτα με ακρίβεια αφού τα στόματα παραμένουν ερμητικά κλειστά, ο τουρκικός στρατός, ο οποίος βιαζόταν να κατευθυνθεί προς την πόλη της Αμμοχώστου, δεν ήθελε να έχει μαζί του αιχμαλώτους γι’ αυτό και τους παρέδωσε στους Τουρκοκύπριους στο Τζιάος. Φαίνεται ότι λίγο μετά, πιθανόν ένοπλοι Τουρκοκύπριοι, τους εκτέλεσαν και τους έριξαν σε πηγάδι, λίγο έξω από το Τζιάος, δίπλα από ένα τζαμί. Εκεί δηλαδή, που βρέθηκαν πρόσφατα τα οστά τους, μαζί με άλλων Ελληνοκυπρίων… Ο Ιώαννης Παπαγιάνης, όπως ανέφερε η αδελφή του, είχε μόλις τελειώσει τις σπουδές του στην Αγγλία. Λίγες μέρες πριν την εισβολή, ξεκίνησαν οδικώς μαζί με την αδελφή του, φτάνοντας μέχρι το Πειραιά. Απ’ εκεί πήραν το πλοίο για το γυρισμό στην πατρίδα. Στη διάρκεια του ταξιδιού, γίνεται το πραξικόπημα στην Κύπρο. Λίγες μέρες μετά ξεκινά η εισβολή και ο Παπαγιάννης, που μόλις είχε φτάσει στην Κύπρο, κατατάσσεται ως εθελοντής στο 398 Τάγμα Πεζικού. Μεταξύ πρώτης και δεύτερης φάσης της εισβολής, επιστρέφει δύο φορές στο σπίτι του, για να κάνει μπάνιο και φεύγει βιαστικός για να πάει πίσω, εκπληρώνοντας το χρέος του προς την πατρίδα. Στις 14 Αυγούστου, συλλαμβάνεται μαζί με τους υπόλοιπους τέσσερις και γίνεται το σύμβολο της αντίστασης, αλλά και των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν εις βάρος της Κύπρου… Η κηδεία τους, θα γίνει 35 χρόνια ακριβώς μετά, στις 14 Αυγούστου… Οι εικονιζόμενοι Ελληνοκύπριοι εθνοφρουροί της φωτογραφίας: 1Κορέλλης Αντωνάκης του Μιχαήλ, 30 ετών, από την Κυθρέα 2Νικολάου Πανίκος του Χρυσοστόμου, 26 ετών, από την Άχνα 3Σκορδής Χριστόφορος του Γεωργίου, 25 ετών από το Δάλι 4Παπαγιάννης Ιωάννης του Χαραλάμπους, 23 ετών, από το Νέο Χωριό Κυθρέας 5Χατζηκυριάκος Ιωάννης του Χαραλάμπους, 19 ετών από την Αμμόχωστο
Η ιστορία της φωτογραφίας

Η ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗφωτογραφία είχε ληφθεί από Τούρκο δημοσιογράφο, ο οποίος ακολουθούσε τον τουρκικό στρατό κατά την προέλαση του, απαθανατίζοντας τα «επιτεύγματά του». Στο συγκεκριμένο περιστατικό, ο Τούρκος δημοσιογράφος, βρισκόταν πάνω σε τουρκικό άρμα. Αργότερα ο δημοσιογράφος συνελήφθη στην περιοχή του Λήδρα Πάλας και το φωτογραφικό υλικό έφτασε στα χέρια της Εθνικής Φρουράς. Οι χαρακτηριστικές φωτογραφίες της σύλληψης των πέντε Ελληνοκυπρίων, δημοσιεύτηκαν τον Σεπτέμβρη του 1974 σε ελληνοκυπριακή εφημερίδα, όπου και αναγνωρίστηκαν από τους συγγενείς τους.

Η Ιστορία Μας Είναι Γραμμένη με το Βαθύ Κόκκινο της Θυσίας και δεν Παραχαράσσεται
ΜΗΝ ΜΟΥ ΖΗΤΑΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ

Διπλό παιγνίδι της Τουρκίας στον «ενεργειακό πόλεμο»

Posted: 08 Aug 2009 01:03 AM PDT

Η υπογραφή της συμφωνίας Πούτιν-Ερντογάν, για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «South Stream» και πώς αυτή εξυπηρετεί τις στρατηγικές φιλοδοξίες Άγκυρας και Μόσχας

ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Η υπογραφή της συμφωνίας Πούτιν-Ερντογάν, για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «South Stream» και πώς αυτή εξυπηρετεί τις στρατηγικές φιλοδοξίες Άγκυρας και Μόσχας

Διπλό παιγνίδι της Τουρκίας στην «ενεργειακή» της προσέγγιση με τη Ρωσία και την υπογραφή της συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «South Stream», μεταξύ των πρωθυπουργών Βλαντιμίρ Πούτιν και Ταγίπ Ερντογάν, βλέπουν οι πολιτικοί επιστήμονες Άριστος Αριστοτέλους, Πρόδρομος Προδρόμου και Ανδρέας Θεοφάνους. Κρίνουν ότι η υπογραφή της συμφωνίας, στην οποία παρέστη συμβολικά και ο Ιταλός Πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι, «εκπροσωπώντας» τον ιταλικό ενεργειακό κολοσσό Eni, που είναι ο κύριος εταίρος της ρωσικής Gazprom στην κατασκευή του αγωγού, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αλλά εντάσσεται στις πολιτικές και οικονομικές φιλοδοξίες των δύο χωρών, για πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή και τον κόσμο, που ενώ εκθέτουν την ανταγωνιστική σχέση μεταξύ τους, ταυτόχρονα τις φέρνει κοντά τη μια στην άλλη.
Οι κ. Θεοφάνους, Προδρόμου και Αριστοτέλους κλήθηκαν από τη «Σ» να τοποθετηθούν στο κεφαλαιώδες αυτό ζήτημα και οι εκτιμήσεις τους συγκλίνουν εντυπωσιακά.


Όχι απαραίτητα, στρατηγικοί εταίροι
Ανδρέας Θεοφάνους, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας: «Υπάρχει σαφής αναβάθμιση των σχέσεων Ρωσίας-Τουρκίας, αλλά δεν εξέλιπαν οι λόγοι του στρατηγικού ανταγωνισμού μεταξύ τους. Ανέκαθεν οι σχέσεις τους περνούσαν από διάφορες φάσεις. Η υπογραφή της συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου “South Stream” δεν είναι κάτι νέο και δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Επεκτείνει σε ένα βαθμό μια ήδη υφιστάμενη ισχυρή οικονομική σχέση μεταξύ των δύο χωρών. Ένα σημείο που πρέπει να υπογραμμισθεί είναι ότι οι υπογραφές διάφορων συμφωνιών μεταξύ των δύο χωρών, δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι Τουρκία και Ρωσία γίνονται στρατηγικοί εταίροι. Να μην ξεχνούμε ότι επιζητούν και οι δύο πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή, με την Τουρκία να καταβάλλει το τελευταίο διάστημα σοβαρή προσπάθεια ενίσχυσης του περιφερειακού και διεθνούς της ρόλου. Δεν είναι άσχετη με αυτό η εκλογή της ως μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας, ενώ τον ηγεμονικό της ρόλο στην ευρύτερη περιοχή τον στηρίζει και η ανάπτυξη της οικονομίας της, που περιλαμβάνεται στις 20 ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου. Τώρα η Τουρκία θέλει να περάσει το μήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και προς τις ΗΠΑ ότι έχει πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, και ότι είναι πραγματικά ανεξάρτητη. Από την άλλη πλευρά, είναι προφανές ότι η Ρωσία επιδιώκει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της, παρά τις παραδοσιακές φιλικές σχέσεις που έχει με την Κυπριακή Δημοκρατία. Πρέπει η Κύπρος να κατανοήσει τα χαρακτηριστικά και τα δεδομένα του περιφερειακού και του διεθνούς περιβάλλοντος, στα πλαίσια του μεγέθους και των δυνατοτήτων της. Πρέπει να έχει συμμαχίες που να τη στηρίζουν με βάση τα συμφέροντα αλλά και τις αρχές της, συμμαχίες τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και με άλλα κράτη. Υπάρχουν τεράστια περιθώρια προς αυτή την κατεύθυνση. Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης επικράτησε ως επί το πλείστον η ιδέα ότι η Κύπρος είναι μονοθεματική χώρα, ότι ασχολείται μόνο με το Κυπριακό και όχι με άλλα προβλήματα κι αυτό πρέπει ν’ αλλάξει».

Και πάλι σε δύο ταμπλό!
Πρόδρομος Προδρόμου, κοινωνιολόγος, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου ΔΗΣΥ: «Η επίσκεψη του Πρωθυπουργού Πούτιν στην Τουρκία και η υπογραφή της συμφωνίας με τον Τούρκο Πρωθυπουργό για την κατασκευή του “South Stream” εγγράφεται στον “ενεργειακό πόλεμο” που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια τη διεθνή πολιτική. Η συμφωνία προβλέπει ότι ο αγωγός θα περάσει από τα τουρκικά χωρικά ύδατα -ενώ στο μεταξύ η Ρωσία έχει δελεάσει την Άγκυρα, προσφέροντάς της από τον περασμένο μήνα την παροχή αζερινού αερίου μέσω αυτού του αγωγού, αλλά και τη συμμετοχή τουρκικών εταιρειών στην κατασκευή του.
Η Άγκυρα, όμως, μόλις τον προηγούμενο μήνα έχει υπογράψει ανάλογη συμφωνία με την Ε.Ε. και τα άλλα 11 ενδιαφερόμενα κράτη για τον αγωγό “Nabucco”, ο οποίος είναι το ανταγωνιστικό σχέδιο της Ε.Ε., που υποστηρίζεται και από τις ΗΠΑ, προκειμένου να ξεφύγει η ευρωπαϊκή αγορά από τη ρωσική ενεργειακή εξάρτηση. Έτσι φαίνεται να έπαιξε (και πάλι) παιχνίδι σε δυο ταμπλό!
Παρά το γεγονός ότι η επίσημη τουρκική άποψη είναι ότι τα δυο σχέδια δεν είναι ανταγωνιστικά, στην πραγματικότητα δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα βιώσιμα. Με την υπογραφή του Ταγίπ Ερντογάν, μοιάζει να μπαίνει ταφόπλακα στον “Nabucco”. Το κολοσσιαίου κόστους (8 δις ευρώ) και αμφίβολης πρακτικής εφαρμογής σχέδιο της Ε.Ε. φαίνεται τελικά να χάνει το παιχνίδι και να αποδεικνύεται, όπως πάντα ισχυρίζονταν οι Ρώσοι, μάλλον “πολιτικό σχέδιο” παρά αξιόμαχη πρόταση ενεργειακής πολιτικής. Έστω κι αν το Παρίσι, το Βερολίνο και η Ρώμη δεν φαίνονταν να είχαν πεισθεί εντελώς για τη βιωσιμότητα του “Nabucco”, τον οποίο ανέλαβε να προωθήσει το περασμένο εξάμηνο η τσεχική προεδρία της Ε.Ε., μένει να φανεί πώς θα αντιδράσουν στο διπλό παιχνίδι της Άγκυρας.
Στην πραγματικότητα, ο Πούτιν φάνηκε να κάνει ένα σημαντικό βήμα μπροστά, όταν από τον περασμένο Μάιο κατάφερε να φέρει τον Μπερλουσκόνι στην πανηγυρική τελετή υπογραφών στο Σότσι. Σε εκείνη τη συνάντηση, που θεωρήθηκε από τους Ρώσους ως γέννηση του “South Stream”, εκτός των Βουλγάρων και των Σέρβων, συμμετείχε και η Ελλάδα με την υπογραφή της Δημ. Εταιρείας Φυσικού Αερίου.
Ο Πρωθυπουργός Καραμανλής σχετικά νωρίς είχε κλίνει προς τη ρωσική επιλογή και η Ελλάδα δέχτηκε μάλιστα πιέσεις γι’ αυτόν το λόγο από τις ΗΠΑ και προς στιγμήν είχε “παγώσει” κάπως τις ελληνο-ρωσικές συνεννοήσεις.
Τελικά πάντως η Ελλάδα βρέθηκε στην “ίδια μεριά” με την Τουρκία. Ενώ από ρωσικής πλευράς καταγράφεται μια επιτυχία σε εκείνο που, από τον περασμένο Μάιο στο Σχέδιο Εθνικής Ασφάλειας της Ρωσίας μέχρι το 2020, καταγράφεται ως “ενεργειακός πόλεμος”».

Γεωπολιτική αίσθηση στην Ευρώπη
Δρ Άριστος Αριστοτέλους, ειδικός σε θέματα Άμυνας και Στρατηγικής, βουλευτής ΑΚΕΛ: «Οι σχέσεις Ρωσίας - Τουρκίας είναι πολύ παλαιές, περίπλοκες και κατά καιρούς έντονα ανταγωνιστικές, αν και στη μεταψυχροπολεμική εποχή είναι και σημαντικοί εμπορικοί εταίροι. Η συμφωνία μεταφοράς φυσικού αερίου στην Ευρώπη από τη Ρωσία μέσω Τουρκίας, το φιλόδοξο ρωσικό έργο ''South Stream'' -όπως και οι άλλες συμφωνίες στις οποίες κατέληξαν οι δύο χώρες- μπορεί να είναι αμφισβητήσιμο αν θα υλοποιηθεί, αλλά γεωπολιτικά θα προκαλέσει αίσθηση στην Ευρώπη. Η συμφωνία συνομολογείται σε μια περίοδο που η Ευρώπη επιχειρεί την ενεργειακή απεξάρτησή της από τη Μόσχα, με την προώθηση σχεδίων δημιουργίας αγωγών έλευσης φυσικού αερίου από τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία, οπότε και ενδεχόμενα να αντιστρατεύεται τα σχέδια των Ευρωπαίων, παρά τις προς το αντίθετο τουρκικές δηλώσεις. Το έργο που ευνοούν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί είναι γνωστό ως ''Nabucco'' και οι αγωγοί του θα διέρχονται επίσης από την Τουρκία.
Η ρωσοτουρκική συμφωνία για το ''South Stream'' ίσως να είναι απίθανο να υλοποιηθεί, τουλάχιστο μεσοπρόθεσμα -κυρίως ένεκα λογισμικών και οικονομικών πραγματικοτήτων- όπως και η ''Nabucco''. Όμως στον κόσμο της γεωπολιτικής, συμφωνίες σαν αυτές, που αφορούν το ζωτικό θέμα της ενέργειας και τους παίκτες που εμπλέκονται σ’ αυτές, μπορεί και από μόνες τους να έχουν σημασία. Η συμφωνία για το ''South Stream'' στέλλει, από τη μια, μηνύματα για την ευκολία με την οποία η Ρωσία μπορεί να επιστρατευθεί στρατηγικούς συνεταίρους στην Ευρώπη, όπως η Τουρκία ή και η Ιταλία, για να αναχαιτίσει τις εναλλακτικές ενεργειακές και ανταγωνιστικές λύσεις των Ευρωπαίων και των Αμερικανών. Από την άλλη είναι αποκαλυπτικές όχι μόνο του διπλού παιχνιδιού το οποίο η Άγκυρα παίζει εκμεταλλευόμενη τη στρατηγική της θέση, αλλά και των ευρύτερων περιφερειακών πολιτικών φιλοδοξιών της, που επεκτείνονται πέραν των παραδοσιακών σχέσεων με τους δυτικούς συμμάχους της. Επίσης, καθορίζει εν μέρει και το στίγμα των μελλοντικών ζυμώσεων, και τουρκικών πιέσεων σε προσεχείς συζητήσεις για το θέμα του κεφαλαίου της ενέργειας με την Ευρωπαϊκή Ένωση».

Το πυρηνικό πρόγραμμα στη Μερσίνα
Πρόδρομος Προδρόμου: «Πέραν της συμφωνίας για την υλοποίηση του αγωγού ''SouthStream'', η Ρωσία υπέγραψε με την Τουρκία και μια σειρά από άλλες συμφωνίες ενεργειακής πολιτικής. Περισσότερο ανησυχητική μπορεί να θεωρηθεί η συμφωνία πυρηνικού προγράμματος που προβλέπει την κατασκευή τεσσάρων πυρηνικών αντιδραστήρων στη Μερσίνα, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από τα κυπριακά παράλια».

Ο ΡΩΣΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Προβληματισμός για αναφορά του Πούτιν για την Κύπρο
Έντονο προβληματισμό προκαλούν στην Κύπρο οι προχθεσινές δηλώσεις του Βλαδιμίρ Πούτιν, στην Άγκυρα. Αναφορά του Ρώσου πρωθυπουργού σε ελληνικό και τουρκικό τμήμα στην Κύπρο, όπως ήταν φυσικό, έδωσε τροφή για σκέψεις περί ενδεχόμενης αλλαγής της ρωσικής στάσης στο Κυπριακό.
Ερωτηθείς από δημοσιογράφο σχετικά με τη διευθέτηση περιφερειακών προβλημάτων όπως το Κυπριακό και το Καραμπάχ, ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν, στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε επί λέξει, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της ρωσικής κυβέρνησης (www.government.ru ): «Γνωρίζετε βέβαια τη θέση της Ρωσικής Ομοσπονδίας για το κυπριακό πρόβλημα, το πρόβλημα της κυπριακής διευθέτησης. Τασσόμαστε υπέρ της δίκαιης επίλυσης του ζητήματος, τόσο του τουρκικού, όσο και του ελληνικού τμήματος του νησιού. Υποστηρίζουμε τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας και τα σχέδια του ΟΗΕ, υποστηρίζουμε επίσης και το σχέδιο Ανάν».
Και ο Ρώσος πρωθυπουργός συνέχισε: «Θα επιδιώξουμε και στο μέλλον την οικοδόμηση των σχέσεων και με τις δύο πλευρές, τα δύο τμήματα της Κύπρου. Θα αναπτύξουμε τις οικονομικές σχέσεις, συμπεριλαμβανομένων και αυτών με το τουρκικό τμήμα. Το έχουμε πει επανειλημμένα και το θεωρούμε σωστό βήμα, που λειτουργεί προς όφελος της διευθέτησης».
Όπως είναι προφανές από την πλήρη βιντεοσκόπηση της συνέντευξης, η οποία παρατίθεται στην ιστοσελίδα της ρωσικής κυβέρνησης, ο κ. Πούτιν ανέφερε εκ παραδρομής ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να συνεργαστεί και με «τις δύο χώρες», σπεύδοντας να διορθώσει σε «δύο τμήματα», αν και η σχετική αναφορά «δύο χώρες» παραμένει στο απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης, που έδωσε στη δημοσιότητα η υπηρεσία Τύπου του Ρώσου πρωθυπουργού.
Ο Ρώσος πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην Κύπρο και όταν ρωτήθηκε για τον αγωγό φυσικού αερίου «South Stream», διευκρινίζοντας ότι μέσω του τουρκικού εδάφους θα γίνεται τροφοδοσία με αέριο τρίτων χωρών: «Ήδη έχουν ονομαστεί οι χώρες αυτές. Είναι η Κύπρος, το Ισραήλ, ο Λίβανος, η Συρία. Κατά τον τρόπο αυτό η Τουρκία καθίσταται πολύ μεγάλο διαμετακομιστικό κράτος για την περιοχή αυτή του κόσμου».
Ερωτηθείς εάν υπάρχουν επαρκείς ποσότητες πετρελαίου, έτσι ώστε να τροφοδοτηθούν και οι δύο πετρελαιαγωγοί Σαμψούντα - Τσεϊχάν στην Τουρκία και Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη σε Βουλγαρία-Ελλάδα, ο Β. Πούτιν δήλωσε ότι «ο ανταγωνισμός μεταξύ του ''Ναμπούκο'' και του ''South Stream'' είναι πολύ μεγαλύτερος απ' ό,τι οι αγωγοί Σαμψούντα - Τσεϊχάν και Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη» και συνέχισε, «εάν δείτε τους όγκους της αυξανόμενης εξόρυξης πετρελαίου στην Κασπία και μιλήσετε με τους επικεφαλής των πετρελαϊκών εταιρειών μας, τότε θα καταστεί προφανές ότι ο όγκος που εξορύσσεται συνολικά μπορεί να μοιραστεί μεταξύ των δύο αυτών σχεδίων, καθώς όσο περισσότερα έργα υποδομών υπάρχουν, τόσο καλύτερα, γιατί δημιουργεί αξιοπιστία και σταθερότητα στην ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης».


H ρωσική πρεσβεία αναμένει ενημέρωση
Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Πούτιν τέθηκαν υπόψη του πρεσβευτή της Ρωσίας στη Λευκωσία κ. Βιάτσεσλαβ Σούμσκι, ο οποίος κλήθηκε ν’ απαντήσει κατά πόσον αυτές σημαίνουν οποιαδήποτε αλλαγή στη ρωσική πολιτική στο Κυπριακό. Ο κ. Σούμσκι δήλωσε ότι η πρεσβεία αναμένει ενημέρωση από τη Μόσχα, σχετικά με το ακριβές περιεχόμενο της δήλωσης Πούτιν.
Την ίδια στιγμή, ο πρεσβευτής της Ρωσίας υπογράμμισε ότι η θέση της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο Κυπριακό, όπως αυτή έχει διατυπωθεί στην πολιτική διακήρυξη μεταξύ των Προέδρων της Κύπρου και της Ρωσίας, το Νοέμβριο του 2008, δεν έχει αλλάξει.
Στη Διακήρυξη αναφέρεται ότι Ρωσία και Κύπρος επαναβεβαιώνουν την ανάγκη επίτευξης μιας συνολικής, δίκαιης και βιώσιμης διευθέτησης στην Κύπρο, στη βάση των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και των Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979. Γίνεται, επίσης, αναφορά στη «μετεξέλιξη του ενιαίου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία, με μία κυριαρχία, μία υπηκοότητα και μια διεθνή προσωπικότητα, που θα ενσωματώνει την πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».
Ερωτηθείς σχετικά ο πρέσβης της Ρωσίας στη Λευκωσία, τόνισε ότι οι συμφωνίες που υπεγράφησαν χθες μεταξύ της χώρας του και της Τουρκίας δεν θα επηρεάσουν τις εγκάρδιες και στενές, όπως χαρακτήρισε τις σχέσεις μεταξύ Κύπρου και Ρωσίας.
Χαρακτηρίζοντας ως φυσιολογική την υπογραφή συμφωνιών μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας στους τομείς της οικονομίας και της ενέργειας, τους οποίους χαρακτήρισε «ζωτικής σημασίας για τη Ρωσία», ο κ. Σούμσκι είπε χαρακτηριστικά ότι «δεν πιστεύω ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των σχέσεων της Ρωσίας και της Τουρκίας, και τις πολύ εγκάρδιες και στενές σχέσεις της Ρωσίας με την Κύπρο, και την προσέγγισή μας σε ένα διεθνές ζήτημα που είναι η λύση του κυπριακού προβλήματος».
Πρόσθεσε ότι θέματα οικονομίας και ενέργειας και το Κυπριακό είναι «πολύ απόμακρα ζητήματα».

Ερωτηθείς για την αναφορά του τουρκικού πρακτορείου Ανατολή, ότι στις συμφωνίες που υπεγράφησαν χθες στην Άγκυρα περιλαμβάνεται συμφωνία για επέκταση του συμβολαίου για πώληση ρωσικού φυσικού αερίου στην Τουρκία, κάτω από συγκεκριμένους όρους και για επέκταση του αγωγού «Blue Stream» για μεταφορά αερίου «σε τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, του Ισραήλ, του Λιβάνου και της Συρίας», ο κ. Σούμσκι διαβεβαίωσε πως όταν ολοκληρωθούν οι οικονομικές και τεχνικές πτυχές του όλου προγράμματος για την κατασκευή του «Blue Stream 2», που θα φτάνει μέχρι τη Μέση Ανατολή, «η λύση του κυπριακού προβλήματος θα είναι εκεί». «Δεν μιλάμε για ένα ή δύο χρόνια, είναι μια προοπτική τριών μέχρι πέντε χρόνων», είπε και υπέδειξε ότι ο πρωτόκολλο που υπεγράφη αφορά τη διακήρυξη προθέσεων.
Επεσήμανε, εξάλλου, ότι όπως ο ίδιος γνωρίζει, δεν έγιναν διαπραγματεύσεις για μεταφορά αερίου με τη Συρία, το Ισραήλ, το Λίβανο και την κυπριακή κυβέρνηση. Υπενθύμισε ότι έγιναν συζητήσεις με την κυπριακή κυβέρνηση για παροχή υγροποιημένου αερίου στην Κύπρο, υπό το φως των περιορισμών και προστίμων που επιβάλλει η ΕΕ στις εκπομπές ρύπων από τη χρήση πετρελαίων για παραγωγή ενέργειας. «Η αρχική μου αντίδραση θα ήταν πολύ θετική αν ξεκινούσαμε διαπραγματεύσεις και έλθουμε στο συμπέρασμα ότι ένας αγωγός στην Κύπρο θα βοηθούσε και θα ήταν οικονομικά βιώσιμος, παρόλο που θα περνούσε από τουρκικό έδαφος», κατέληξε.

Ευχές για λύση του Κυπριακού και διάλυση της Εθνικής Φρουράς

Posted: 08 Aug 2009 12:52 AM PDT

Την ευχή και την ελπίδα του χρόνου τέτοια μέρα να επιλυθεί το κυπριακό πρόβλημα ώστε να μη χρειάζεται να έχουμε στρατό, εξέφρασε χθες ο Υπουργός Άμυνας Κώστας Παπακώστας, προσθέτοντας πως «όλων οι προσπάθειες είναι να λυθεί το κυπριακό πρόβλημα με ειρηνικά μέσα και όλοι μαζί, Ε/κ και Τ/κ, να ζήσουμε ειρηνικά στην πατρίδα που μας γέννησε και μας ανάθρεψε».

Ανέφερε, ωστόσο, πως ενόσω υπάρχουν Τούρκοι στρατιώτες στο νησί, ενόσω κατέχεται η μισή Κύπρος, δεν θα υπάρχει εφησυχασμός και η έγνοια μας θα είναι η συνεχής ενίσχυση, ενδυνάμωση και αναβάθμιση της Εθνικής Φρουράς, ούτως ώστε να αποτρέψουμε την όποια εχθρική επιβουλή.
Οι δηλώσεις Παπακώστα έγιναν ύστερα από την τελετή ορκωμοσίας των Νεοσύλλεκτων Οπλιτών της 2009 Β' ΕΣΣΟ, στο ΚΕΝ Λάρνακας, στην παρουσία του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, Αντιστράτηγου Πέτρου Τσαλικίδη, του Αρχηγού της Αστυνομίας, του Διοικητή της ΕΛΔΥΚ, του Μητροπολίτη Κιτίου Χρυσόστομου, βουλευτών και συγγενών των νεοσυλλέκτων.
Μετά την ορκωμοσία οι νεοσύλλεκτοι πήραν άδεια μέχρι τη Δευτέρα το πρωί, προκειμένου να περάσουν το σαββατοκύριακο με τους δικούς τους.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Ικανοποίηση
Στις δηλώσεις του ο υπουργός, αφού ευχαρίστησε τους εκπαιδευτές, τους διοικητές όλων των ΚΕΝ της Κύπρου, την ηγεσία και τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς, ανέφερε ότι «πραγματικά είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος και ενθουσιασμένος από την όλη παρουσίαση των νεοσυλλέκτων. Πιστεύω και εύχομαι ότι η 2009 Β ΕΣΣΟ θα είναι ίσως η καλύτερη, και αυτό το εννοώ» είπε.

Για τον Λιμνίτη
Κληθείς να σχολιάσει τα έργα που κάνουν οι κατοχικές «Αρχές» στον Λιμνίτη, ο Υπουργός Άμυνας είπε ότι «παρακολουθούμε το θέμα. Δεν ξέρουμε το σκοπό για τον οποίο κάνουν αυτή την εμβάθυνση, αλλά εμείς έχουμε πληροφορίες τις οποίες αξιοποιούμε και θα γνωρίζουμε ποιος ακριβώς είναι ο στόχος τους» είπε, και πρόσθεσε πως «θα πρέπει να προετοιμάζονται για να ''γιορτάσουν'' την επέτειο του 1964 των Κοκκίνων».


Ο «Νικηφόρος»
Ερωτηθείς κατά πόσο θα πρέπει να θεωρείται οριστική η ματαίωση της στρατιωτικής άσκησης «Νικηφόρος» της Εθνικής Φρουράς, ο υπουργός απάντησε αρνητικά. «Όχι δεν υπάρχει τίποτε το οποίο να μας πείθει ότι δεν θα γίνει η άσκηση. Οι προετοιμασίες θα γίνονται και θα το δούμε στην πορεία εάν θα πραγματοποιηθεί ή όχι η άσκηση» είπε.
Πρόσθεσε ακόμα ότι είναι νωρίς ακόμα, δεδομένου ότι η άσκηση θα πραγματοποιηθεί στα μέσα Οκτωβρίου, και «δεν υπάρχει λόγος να αρχίσουμε από τώρα τα εάν θα γίνει ή όχι η άσκηση ''Νικηφόρος''. Αυτό είναι πολιτικό θέμα, είναι πολιτική απόφαση και θα τη δούμε στην πορεία» σημείωσε.

O Γ. Ομήρου
Η κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας στην Κύπρο και το Αιγαίο επιβάλλει συνέχιση της αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας και Κύπρου και διατήρηση της αμυντικής ισχύος της Κυπριακής Δημοκρατίας, εκτιμά ο πρόεδρος του Κ.Σ. ΕΔΕΚ Γιαννάκης Ομήρου. Τα παραπάνω δήλωσε χθες ο κ. Ομήρου μετά την ορκωμοσία στο ΚΕΝ Πάφου. Ο κ. Ομήρου πρόσθεσε ότι «η τουρκική προκλητικότητα στην Κύπρο εκφράζεται με την εκβάθυνση του λιμανιού στα Κόκκινα, και στο Αιγαίο με τις μαζικές παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου» σημείωσε.

Ειρήσθω Βεληνεκή Στ. Καλμπουρτζή κι αζιμούθια λευτεριάς!

Posted: 08 Aug 2009 12:18 AM PDT

Ο ένοπλος Τ/κ «μουτζαχίντ» της ΤΜΤ το 1974, ένστολος μ' ένα αυτόματο Τόμσον 0.45΄΄ στα χέρια και μια βούρκα στην πλάτη από 23.7.74 στην υπηρεσία των τουρκικών στρατιωτικών μονάδων εισβολής, των «μεχμετζίκ» του Αττίλα, κ. Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, δεν γνωρίζει άραγε ποιοι συνάδελφοί του «μουτζαχίντ» εκτέλεσαν εν ψυχρώ στο Τζιάος, τους αιχμάλωτους εθνοφρουρούς πολεμιστές του 398ΤΠ, Αντώνη Κορέλλη, Κώστα Νικολάου, Γιάννη Παπαγιάννη, Φίλιππο Χατζηκυριάκου και Χριστόφορο Σκορδή, την αιχμαλώτιση των οποίων απαθανάτισαν, με τσιγάρο επί γονάτων μπροστά στα made in USA τεθωρακισμένα Μ-113 του Αττίλα, οι φωτογραφίες Τούρκου δημοσιογράφου και κάποιων τα οστά τους εντοπίζονται τώρα με την τρύπα της «χαριστικής» βολής (του Τόμσον;) στα κρανία;

Ειρήσθω
Βεληνεκή Στ. Καλμπουρτζή κι αζιμούθια λευτεριάς!

Κ Α Ι ΝΕΚΡΟΣ ΝΙΚΑEI. Αθάνατος γενόμενος, 35 χρόνια μετά τη θυσία του, επί των πυροβόλων της Μοίρας του και επικεφαλής των στρατιωτών του μαχόμενος, στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες, στο θυσιαστήριο της Ασιεντρούσας του Συγχαρί στον Πενταδάκτυλο, ξανά ζη και καθοδηγεί. Ηγέρθη διά του ηρωικού παραδείγματός του. Και της ένστολης μορφής του, προτομή ανηγέρθη. Επειδή βρέθηκαν πρόθυμοι και άξιοι να ξεθάψουν, κάτω από τόνους σκόνης επαίσχυντης λήθης και να σηκώσουν, ευσυνειδήτως και καθηκόντως μνήμονες, την πεσμένη του σκυτάλη, φερμένη από το Μανιάκι του Παπαφλέσσα και απ' τον Μαχαιρά του Αυξεντίου. Την αιώνια σκυτάλη των αγώνων της ελληνικής τιμής. Της αξιοπρέπειας. Και της λευτεριάς. Ξανά διοικητής αμετάθετος πλέον, της ηρωικής 181 Μοίρας Πυροβολικού, στο νέο της στρατόπεδο. Και από 'κει πυρσός άσβεστος, όχι μόνο για τους πυροβολητές, αλλά για όλο τον λαό. Για να φωτίζει τον δρόμο του καθήκοντος: Τις ανηφοριές, τα μονοπάτια και τα σκαλοπάτια που παν' στη λευτεριά. Που πάν' στον Πενταδάκτυλο, στην Κερύνεια και στο Τρίκωμο.

Δ Ι Ο Ι Κ Η Τ Η Σ , κατά το ατιμωτικό για το έθνος 1974, της 181Μ.Π.Π. του Τρικώμου, ο εκ Θεσσαλονίκης 53χρονος Αντισυνταγματάρχης Στυλιανός Καλμπουρτζής. Φρικτά αηδιασμένος από τ' αδελφοκτόνα κακουργήματα των ένστολων επίορκων της ανθελληνικής χούντας, στη βομβαρδισμένη και λεηλατημένη 15.7.74 Αρχιεπισκοπή, πολέμησε επί τριήμερον τους Τούρκους εισβολείς εφ' ώ ετάχθη και θυσιάστηκε πεζομαχόντας στα πρόσω μαζί με τους άνδρες του, στο Συγχαρί του Πενταδακτύλου, 23η Ιουλίου 1974. Κράτησαν, όσοι εκ των συμπολεμιστών του επέζησαν, αγέραστη τη μνήμη του αδαμάντινου χαρακτήρα του. Και την εναπόθεσαν στα ικανά χέρια του Παγκύπριου Συνδέσμου Εφέδρων Πυροβολικού, πολύτιμο προς διάδοση φυλακτό, υπόδειγμα λαμπρό για κάθε Έλληνα, για όλο τον λαό. Πολύ μεγαλύτερου πλέον βεληνεκούς από όλα μαζί τα πυροβόλα. Στην καρδιά και στο μυαλό, στη γνώση και στη συνείδηση, αποτελεσματικότερο όλων των γεμισμάτων, με τ' αζιμούθια της Λευτεριάς.

Σ Τ Ο ΝΥΝ στρατόπεδο της 181 Μοίρας, που φέρει το όνομα του ήρωα διοικητή της, Στυλιανού Καλμπουρτζή, 23η Ιουλίου 2009, πανδήμως τελέσθηκαν από τον υπουργό Άμυνας τ' αποκαλυπτήρια της προτομής του, έργο του Γιώργου Μαυρογένη, πρωτοβουλία του Παγκυπρίου Συνδέσμου Εφέδρων Πυροβολικού.

ΕΡΩΤΗΣΗ
Ο ένοπλος Τ/κ «μουτζαχίντ» της ΤΜΤ το 1974, ένστολος μ' ένα αυτόματο Τόμσον 0.45΄΄ στα χέρια και μια βούρκα στην πλάτη από 23.7.74 στην υπηρεσία των τουρκικών στρατιωτικών μονάδων εισβολής, των «μεχμετζίκ» του Αττίλα, κ. Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, δεν γνωρίζει άραγε ποιοι συνάδελφοί του «μουτζαχίντ» εκτέλεσαν εν ψυχρώ στο Τζιάος, τους αιχμάλωτους εθνοφρουρούς πολεμιστές του 398ΤΠ, Αντώνη Κορέλλη, Κώστα Νικολάου, Γιάννη Παπαγιάννη, Φίλιππο Χατζηκυριάκου και Χριστόφορο Σκορδή, την αιχμαλώτιση των οποίων απαθανάτισαν, με τσιγάρο επί γονάτων μπροστά στα made in USA τεθωρακισμένα Μ-113 του Αττίλα, οι φωτογραφίες Τούρκου δημοσιογράφου και κάποιων τα οστά τους εντοπίζονται τώρα με την τρύπα της «χαριστικής» βολής (του Τόμσον;) στα κρανία;

Λάζ.Α.Μαύρος


Το χρονικό του Ολοκαυτώματος των Aνωγείων τον Aύγουστο του 1944

Posted: 07 Aug 2009 11:26 PM PDT

Η Φωτογραφία είναι απο τον "Ηρωισμό των Γερμανών" στην Κάνδανο.
Αυτό είναι το σκηνικό.
Και μια φωνή βγαλμένη από το στόμα του Ανωγειανού Παπαγιάννη, μοναδικού ιερέα αλεξιπτωτιστή στον κόσμο:
-Καλώς όρισες στο σπιτικό μου κύριε Αλέξη!
Αυτές οι εφτά λέξεις είναι το κείμενο της σκηνής.
Από τον Παπαγιάννη ειπώθηκαν σιγανά, με σεβασμό και αξιοπρέπεια προς τον καλεσμένο του Άγγλο αξιωματικό.


Κορυφαίο γεγονός της Αντίστασης του αγωνιζόμενου λαού των Ανωγείων, υπήρξε η καταστροφή και ισοπέδωση του χωριού του. Τον Αύγουστο του 1944 πραγματοποιήθηκε το 3ο ολοκαύτωμα των Ανωγείων (1822, 1867, 1944). Άρχισε τη 13η Αυγούστου και κράτησε μέχρι το τέλος του ίδιου μήνα. Στο Αρμί, την κεντρική πλατεία του χωριού βρίσκεται εγχάρακτη η διαταγή του Γερμανού στρατηγού φρουράρχου Κρήτης.
"...Επειδή η πόλις των Ανωγείων είναι κέντρον της αγγλικής κατασκοπίας εν Κρήτη και επειδή οι Ανωγειανοί εξετέλεσαν το φόνο του λοχία φρουράρχου Γενί-Γκαβέ και της υπ' αυτόν φρουράς και επειδή οι Ανωγειανοί εξετέλεσαν το σαμποτάζ της Δαμάστας, επειδή εις Ανώγεια ευρίσκουν άσυλον και προστασίαν οι αντάρται των διαφόρων ομάδων αντιστάσεως και επειδή εκ των Ανωγείων διήλθον και οι απαγωγείς με τον στρατηγόν Φον Κράιπε χρησιμοποιήσαντες ως σταθμόν διακομιδής τα Ανώγεια, διατάσσομεν την ΙΣΟΠΕΔΩΣΙΝ τούτων και την εκτέλεσιν παντός άρρενος Ανωγειανού όστις ήθελεν ευρεθεί εντός του χωρίου και πέριξ αυτού εις απόστασιν ενός χιλιομέτρου."
Χανιά 13-8-44 0 Στρατηγός Διοικητής Φρουρίου Κρήτης X. ΜΙΛΛΕΡ

Ολοκαύτωμα Η εξουδετέρωση και σύλληψη του αναφερόμενου στη διαταγή φρούραρχου Γενί-Καβέ και της φρουράς του (8 άτομα) πραγματοποιήθηκε την 7-8-1944 στην περιοχή Σφακάκι Ανωγείων, από ενδεκαμελή ομάδα του εφεδρικού Ε.Λ.Α.Σ. To σαμποτάζ της Δαμάστας πραγματοποιήθηκε το πρωί της 8-8-1944, στον κεντρικό τότε αμαξωτό δρόμο της Κρήτης και σε μικρή απόσταση δυτικά του χωριού Δαμάστα από ομάδα ανταρτών της Ε.Α.Ο. "O ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ" και είχε σαν αποτέλεσμα την ισοπέδωση και του χωριού Δαμάστα και την εκτέλεση των αντρών που πιάστηκαν σ' αυτό από τους Γερμανούς. Μετά την έκδοση της διαταγής που προαναφέραμε, Γερμανοί στρατιώτες, πραγματοποιούν την κύκλωση των Ανωγείων, την 13-8-1941 και αρχίζουν το μακάβριο έργο των εκτελέσεων, της λεηλασίας και της καταστροφής, αφού πρώτα απομάκρυναν τα γυναικόπαιδα που βρέθηκαν μέσα σ' αυτά, μαζί με ελάχιστους ανίκανους γέροντες. To σύνολο των αντρών και αγοριών είχαν καταφύγει στα λημέρια των ανταρτών και στις δυσπρόσιτες χαράδρες και σπηλιές του Ψηλορείτη.

«Ούτε ένα σπίτι δεν ήταν όρθιο»...

«Όταν δέκα μέρες μετά την αποχώρησή τους ο ρασοφόρος καλόγερος με οδήγησε με ήρεμη υπερηφάνεια ανάμεσα στα χαλάσματα, ούτε ένα σπίτι δεν ήταν όρθιο. Οι Γερμανοί είχαν αφήσει τις τρεις εκκλησίες, αλλά ο δρόμος μας ήταν μπλοκαρισμένος σε κάθε βήμα μας από σωρούς από πέτρες και σπασμένα κεραμίδια»…

Του Γιώργη Καλογεράκη

Ο Λοχαγός Σάντυ Ρέντελ ή Αλέξης έφτασε στην Κρήτη με σκάφος στις 7 Σεπτεμβρίου 1943. Είχε οριστεί από το Συμμαχικό στρατηγείο υπεύθυνος αξιωματικός για τον Νομό Λασιθίου. Μαζί του ταξίδευε την ίδια νύχτα της 7ης Σεπτεμβρίου 1943 και ο Ανωγειανός Παπαγιάννης Σκουλάς, επιστρέφοντας κι αυτός για την Κρήτη, μετά την εκπαίδευσή του σαν κομάντος αλεξιπτωτιστής, (μοναδικός ιερέας αλεξιπτωτιστής στον κόσμο), και που οι σύμμαχοι τον ονόμαζαν ιπτάμενο παπά (FRIAR TUCK).
Ο Σάντυ Ρέντελ ή Αλέξης έμεινε στην Κρήτη μέχρι την απελευθέρωση. Κατόπιν εξέδωσε ένα βιβλίο με τις εμπειρίες του κατά την διάρκεια της παραμονής του στο νησί με τίτλο : «Appointment in Grete», που στα Ελληνικά μεταφράζεται «Ραντεβού στην Κρήτη». Στο βιβλίο του και στις σελίδες 209-210 ο Σάντυ Ρέντελ περιγράφει με ένα μοναδικό τρόπο την είσοδό του στα Ανώγεια, μαζί με τον Παπαγιάννη Σκουλά. Η περιγραφή των ερειπίων, των πυρπολημένων σπιτιών καθώς και ο διάλογός του με τον Παπαγιάννη, συγκλονίζουν τον αναγνώστη.
…τη δεύτερη μέρα ήρθε μαζί μας ο παλιός μου φίλος από τις μέρες της εκπαίδευσης στα αλεξίπτωτα, ο ρασοφόρος καλόγερος (FRIAR TUCK), ο ιπτάμενος παπάς. Ήταν κάτι παραπάνω από ένα χρόνο από τότε που εκπαιδευόμαστε μαζί στη Χάιφα, αλλά φαινόταν, αναπολώντας τις παλιές περιπλανήσεις μας από τότε, σαν να είχαμε ζήσει μια ολόκληρη ζωή στην Κρήτη. Και για το ρασοφόρο καλόγερο τουλάχιστον ολόκληρη η πορεία της ζωής είχε βίαια αλλάξει. Ήταν πρεσβύτερος στα Ανώγεια, ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ευημερούντα χωριά του νησιού. Οι τέσσερις χιλιάδες κάτοικοί του ήταν φημισμένοι για τα ωραία χαλιά που ύφαιναν από το μαλλί των κοπαδιών τους στο όρος Ίδη, αλλά οι Γερμανοί ήξεραν ότι οι Ανωγειανοί μας βοηθούσαν. Ίσως είχαν το φόβο ότι οι Ανωγειανοί θα πυροβολούσαν τα οχήματά τους καθώς θα εγκατέλειπαν το Ηράκλειο δυτικά προς το Ρέθυμνο δια μέσου των λόφων. Έτσι ή αλλιώς μερικές εβδομάδες νωρίτερα τα Ανώγεια είχαν τελείως καταστραφεί.

ΣΤΑ ΧΑΛΑΣΜΑΤΑ

Είναι δύσκολο για οποιονδήποτε που δεν το είδε να φανταστεί τη σκηνή της ηθελημένης εκτεταμένης καταστροφής. Οι Γερμανοί είχαν περικυκλώσει το χωριό αλλά οι περισσότεροι από τους άνδρες κοιμόταν τελευταία έξω από φόβο ξαφνικής επίθεσης κι έτσι ξέφυγαν. Οι υπόλοιποι σκοτώθηκαν. Οι γυναίκες και τα παιδιά οδηγήθηκαν τότε στην πλαγιά του λόφου και άρχισε το έργο της κατεδάφισης. Αναφέρονταν ότι όσοι ήταν κατάκοιτοι κάηκαν ή ανατινάχτηκαν μέσα στα σπίτια. Πάντως μια ομάδα μηχανικών έμεινε στο χωριό για ένα δεκαπενθήμερο ανατινάζοντας μεθοδικά ή πυρπολώντας κάθε κατοικία.
Όταν δέκα μέρες μετά την αποχώρησή τους ο ρασοφόρος καλόγερος με οδήγησε με ήρεμη υπερηφάνεια ανάμεσα στα χαλάσματα ούτε ένα σπίτι δεν ήταν όρθιο. Οι Γερμανοί είχαν αφήσει τις τρεις εκκλησίες, αλλά ο δρόμος μας ήταν μπλοκαρισμένος σε κάθε βήμα μας από σωρούς από πέτρες και σπασμένα κεραμίδια ή κομμάτια από πιθάρια στα οποία αποθηκεύονταν το λάδι και το κρασί του χωριού. Στο δυσδιάκριτο πέρασμα των δρόμων του χωριού προχωρήσαμε πρώτα στην εκκλησία του ρασοφόρου Καλόγερου, τη μεγαλύτερη από τις τρεις. Ήταν απίστευτο να βρούμε ακόμα να κρέμονται στη θέση τους τις πλούσιες με ασήμι και επίχρυσες εικόνες τριγυρισμένες από μαραμένα λουλούδια. Έξω βρίσκεται σε κατάσταση σήψης με μυρωδιά που προκαλεί ναυτία ένα χοιρινό σφάγιο που κάηκε στον κοντινό στάβλο.

ΗΠΙΑΜΕ ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ

Από την εκκλησία ο ρασοφόρος καλόγερος με πήγε σε ένα σωρό από χαλίκια, τριγυρισμένο από κατάλοιπα από σπασμένες πέτρες, απομεινάρια από ότι αποτελούσαν πριν τέσσερις τοίχους, και τότε, στήνοντας στη μέση του τα κατάλοιπα μιας ξύλινης καρέκλας μ’έβαλε να καθίσω και ανασύροντας μια μικρή μποτίλια ρακί και μια ξύλινη κούπα σαν μεγάλη δαχτυλήθρα από την τσέπη του, είπε, με πλήρη συναίσθηση της δραματικής στιγμής αλλά όχι χωρίς αξιοπρέπεια, μ’ένα τόνο που ήταν ταυτόχρονα σοβαρός και κεφάτος :
-Λοιπόν, κύριε Αλέξη, πάντα έλεγα ότι κάποια μέρα θα σε καλωσόριζα στο σπίτι μου. Όπως βλέπεις δεν έμειναν πολλά αλλά μπορούμε τουλάχιστον να σου προσφέρουμε ένα ποτήρι.
Χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλο και ήπιαμε στην ελευθερία, τη νίκη και στην τιμή του σπιτιού. Σύντομα μας περιτριγύρισαν μια μικρή ομάδα από πρώτες, δεύτερες και τρίτες εξαδέλφες του ρασοφόρου καλόγερου κι ένα κοπάδι από εγγόνια που με κάποιο τρόπο ξεπήδησαν οπό τα χαλάσματα. Καλή λευτεριά ψιθύρισαν καθώς αδειάζαμε τα ποτήρια μας…

Oι EπτA ΛEξειΣ

Η τραγική εικόνα ενός ερειπωμένου χωριού, όπου οι ίδιοι οι κάτοικοί του δεν μπορούν να διακρίνουν τους δρόμους και δυσκολεύονταν ακόμα να εντοπίσουν που βρισκόταν το ίδιο τους το σπίτι, κάποιοι γκρεμισμένοι τοίχοι, μια μισοσπασμένη καρέκλα, ένα μπουκάλι ρακί και ένα ποτήρι σαν δαχτυλήθρα.
Αυτό είναι το σκηνικό.
Και μια φωνή βγαλμένη από το στόμα του Ανωγειανού Παπαγιάννη, μοναδικού ιερέα αλεξιπτωτιστή στον κόσμο:
-Καλώς όρισες στο σπιτικό μου κύριε Αλέξη!
Αυτές οι εφτά λέξεις είναι το κείμενο της σκηνής.
Από τον Παπαγιάννη ειπώθηκαν σιγανά, με σεβασμό και αξιοπρέπεια προς τον καλεσμένο του Άγγλο αξιωματικό.
Κι όμως υψώθηκαν πάνω από τα Ανώγεια, απλώθηκαν σε όλες τις γειτονιές και τα σοκάκια του χωριού, και είχαν τόση ένταση, που εγώ ομολογώ, όταν διάβασα για πρώτη φορά το μεταφρασμένο κείμενο, άπλωσα τα χέρια και έκλεισα τα αυτιά μου.

Η πρώτη μαρτυρία – περιγραφή από έναν Αγγλο λοχαγό και τον παπά – Γιάννη Σκουλά, λίγο μετά την ισοπέδωση
των Ανωγείων από τους Γερμανούς.
Tο σπίτι του Eμμανουήλ Σκουλά - Pωμανού στο Περαχώρι. 61 χρόνια μετά το κάψιμο του χωριού τα ερείπια παραμένουν στην ίδια θέση για να θυμίζουν σε μας..

O Nίκος Kαζαντζάκης γράφει για την καταστροφή
H λεηλασία των Aνωγείων κράτησε από τις 13 Aυγούστου μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου του ’44 Tον Ιούλιο του 1945, ένα σχεδόν χρόνο μετά την καταστροφή των Ανωγείων από τους Γερμανούς Ναζιστές, ο Νίκος Καζαντζάκης θα επισκεφθεί τα Ανώγεια ως υπεύθυνος της Κεντρικής Επιτροπής για τη διαπίστωση των Γερμανικών ωμοτήτων κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Κρήτη. Mετά από εντολή της κυβέρνησης και με τη βοήθεια των Ι. Κακριδή, Ι. Καλιτσουνάκη και Κ. Κουτουλάκη κατέγραψε το χρονικό της καταστροφής.

«Το μεγαλύτερον χωρίον της Κρήτης, τα ΑΝΩΓΕΙΑ, εις τα σύνορα των νομών Ηρακλείου και Ρεθύμνης, με 940 οικίας και 4.000 κατοίκους έρχεται χρονολογικώς πρώτον των κατά την περίοδον ταύτην καταστραφέντων σοινικισμών της νήσου. Οι Γερμανοί δεν είχον εγκαταστήσει εδώ μόνιμον φυλάκιον, μόνον μπλόκα έκαμνον από καιρού εις καιρόν. Το πρώτον έγινεν εις τας 16/2/42, οπότε, καταζητούντες 8 άτομα, συνέλαβον τα 5 εξ αυτών και άλλους 4, τους οποίους εφυλάκισαν επί δύο μήνας. Η εις το χωρίον επιβληθείσα εξ αρχής αγγαρεία ήτο να προσέρχονταιι καθ’ εκάστην 500 άνδρες και να εργάζωνται διά λογαριασμόν των Γερμανών. Οι Ανωγειανοί όμως, δεν προσήρχοντο, διότι ως λαός, ποιμενικός κυρίως, δεν ηδύνατο να εγκαταλείψουν τα ποίμνιά των. Ο αριθμός ούτος ηλαττώθη κατόπιν εις το ήμισυ, και πάλιν όμως οι κάτοικοι ουδεμίαν προθυμίαν έδειχναν να συμμορφωθούν προς την διαταγήν. Φυλακίσεις γερόντων και γυναικών του χωρίου εν Ρεθύμην προς εκβιασμόν, ουδέν αποτέλεσμα έσχον. Δι αυτό εξεδόθη απόφασις κατά τας αρχάς του 1943, να κατεδαφιστούν 16 οικίαι των Ανωγείων προς σωφρονισμόν και προειδοποίησιν.

Επειδή την διαταγήν αυτή ο Φρούραρχος Ρεθύμνης, απόγονος του κατά την μάχην του Πέτα τραυματισθέντος φιλέλληνος στρατηγού Νόρμαν, δεν έσπευσε να την εκτελέση, αλλ’ ελθών εις τα Ανώγεια, εζήτησε φιλικώς να πείσει τους κατοίκους να υπακούσουν εις την διαταγήν της αγγαρείας, μετετέθη αμέσως εκ της θέσεως του. Τον Μάϊον του 1943, εις νέαν εξόρμησιν των Γερμανών, εφονεύθησαν 3 βοσκοί, μεταξύ των οποίων και ο 13ετής Βασ. Κ. Ξυλούρης, απήχθησαν δε και 2.000 αιγοπρόβατα εις τας 19/8/1943 συνελήφθησαν 9 άνδρες (4 εκ της οικογενείας Κουνάλη, 4 εκ της οικογ. Σμπώκου και εις Σταυράκης ονόματι), εξ ων 2 εδραπέτευσαν οι λοιποί ενεκλείθησαν εις τας φυλακάς Αγίας, αποστελλόμενοι δε ύστερον εις την Γερμανίαν, επνίγησαν καθ’ οδόν. Εις τας 3/9/43, έγινε νέα εξόρμησις καθ ήν οι Γερμανοί απήγαγον όσα αιγοπρόβατα συνήντησαν (4-5000), τον δε ποιμένα Μιχ. Βρέντζον, αφού τον εχρησιμοποίησαν ως οδηγόν, διέταξαν να φύγη έπειτα, πυροβολήσαντες δε εκ των όπισθεν εφόνευσαν. Εις τας 13/2/44 εκύκλωσαν πάλιν το χωρίον και συγκέντρωσαν όλους τους κατοίκους εις το σχολείον συμπαρέλαβον 11 άνδρας με την δικαιολογίαν ότι εδοκίμασαν να φύγουν. Τι απέγιναν οι άνδρες ούτοι, δεν εγνώσθη. Λέγεται ότι ετυφεκίσθησαν εις θέσιν Καρτερός.

Εις τας 7/8/44 ήλθεν ο διαβόητος δια την ωμότητά του γερμανός επιλοχίας «Σήφης», φρούραρχος του Γενή-Κααβέ με απόσπασμα τεσσάρων γερμανών και τεσσάρων ιταλών, συνέλαβον όσας γυναίκας και παιδίαα εύρον, και αγρίως ξυλοκοπούντες αυτά τα ωδήγησαν προς το Γενή-Κααβέ με την κατηγορίαν ότι οι άνδρες δεν εδέχοντο να πηγαίνουν εις την αγγαρείαν.

Ολίγον όμως έξω του χωρίου τους προσέλαβο οι αντάρται, εφόνευσαν τους άνδρας του αποσπάσματος και απηλευθέρωσαν τα γυναικόπαιδα. Την επομένην έγινεν το σαμποτάζ της Δαμάστας υπό Ανωγειανών, καθ’ ό εκάησαν 3 γερμανικά αυτοκίνητα και εφονεύθησαν περί τους 15 Ιταλούς, αιχμαλωτισθέντων και 7. Την επομένην, 9/8 ήλθον, περί τους 60 Γερμανούς εις τα Ανώγεια οι άνδρες έλειπον, αλλ’ αι γυναίκες τους περιεποιήθησαν’ οι Γερμανοί εφέρθησαν μετά μεγάλης προσηνείας, εις ουδεμίαν διαρπαγήν προέβησαν, εζήτουν μόνον από τας γυναίκας πληροφορίας περί της κατά του αποσπάσματος του «Σήφη»’ επιθέσεως των ανταρτών.

Εις τας 12/8 το εσπέρας οι άνδρες του χωρίου ειδοποιηθέντες ότι έρχονται πολλοί Γερμανοί, έφυγον, και ούτω προελήφθησαν πολλαί εκτελέσεις. Την 13ην οι Γερμανοί συμπληρώσαντες την κύκλωσιν, εισήλθον εις τα Ανώγεια και διέταξαν τους υπολειφθέντας κατοίκους (θα ήσαν περί τα 1500 γυναικόπαιδα) να αναχωρήσουν εντός ημισείας ώρας προς την κατεύθυνσιν του Γενή-Κααβέ, όποθεν να διασκορπισθούν εις τα διάφορα χωρία της Ρεθύμνης. Μετά ταύτα προέβησαν εις γενικής λεηλασίαν του χωρίου-πλουσιωτάτου εις κτηνοτροφικά και εριουργικά προϊόντα. Μετά την δήλωσιν εκάστη οικία εκαίετο πρώτον και έπιτα ανετινάσσετο διά δυναμίτιδος. Κάθε νύκτα οι Γερμανοί απεσύροντο εις τα Σείσαρχα και την πρωϊαν επανήρχοντο. Το μέγεθος της λεηλασίας θα κατανοήση κανείς, όταν λάβη υπ’ όψιν ότι αυτή διήρκεσεν από της 13 Αυγούστου μέχρι της 5 Σεπτεμβρίου.

Κατά την διάρκειαν της διαρπαγής οι Γερμανοί εφόνευσαν εντός του χωρίου τον Γ. Σπιθούρην, μη δυνηθέντα ν’ αποχωρήση μετά των άλλων κατοίκων, επίσης τους παραλύτους εξαδέλφους Κωνστ. και Ι. Ξυλούρην (ή Κίτρη), και τον υπέργηρον Νικ. Αεράκην, εις τας αγκάλας του οποίου έθεσαν, μετά την εκτέλεσιν, δεξιά και αριστερά τα πτώματα δύο χοίρων προς χλευασμόν. Δύο αδελφαί, η χήρα Εμμ. Καλλέργη και η χήρα Εμμ. Καβλέντη, η χωλή Ειρήνη Καραϊσκου και η Ευαγγ. Ιω. Πασπαράκη, αρνηθείσαι ν’ αποχωρήσουν και προτιμήσασαι τον θάνατον απέθανον καείσαι και καταχωθείσαι έπειτα υπό τα ερείπια των ανατιναχθεισών οικιών των. Επίσης οι Γερμανοί εφόνευσαν τον εκ τραύματος της κεφαλής παράφρονα Εμμ. Ι. Σαλούστρον.
Πολλοί άλλοι εφονεύθησαν εις τα πέριξ. Οι Γερμανοί κατέστρεψαν και τα 4 τυροκομεία της περιοχής και απήγαγον τα ποίμνια των κατοίκων όσα δεν ηδυνήθησαν να συμπαραλάβουν, τα εφόνευσαν. Σήμερον από τας 940 οικίας των Ανωγείων δεν έχει απομείνει ούτε μία το νεόδμητον σχολείον ανετινάχθη, αι 3 εκκλησίαι, τας οποίας οι Γερμανοί είχον μεταβάλει εις σταύλους, έχουν επίσης υποστή ζημίας εκ ωτν πέριξ ανατινάξεων. Η επίσημος κατάστασις της Νομαρχίας Ρεθύμνης αναφέρει 117 Ανωγειανούς εκτελεσθέντας κατά την περίοδον της κατοχής»...

Δεν είναι ιστορικά εξακριβωμένο πότε ακριβώς τέθηκαν τα θεμέλια του οικισμού των Ανωγείων. Πολλοί υποστήριξαν ότι οι πρώτοι οικιστές των Ανωγείων ήταν κάτοικοι της γειτονικής αρχαίας πόλης Αξού και ότι στ' Ανώγεια μετανάστευσαν οι πιο πολλοί κάτοικοι της πόλης αυτής μετά την καταστροφή της από του Ενετούς. Άλλοι πάλι έχουν την άποψη ότι οι Ανωγειανοί είναι κατευθείαν απόγονοι των αρχαίων Κουρητών και ιδαίων Δακτύλων. Το θέμα αυτό, της ίδρυσης των Ανωγείων, αποτέλεσε και αποτελεί αντικείμενο όχι μόνο της ιστορικής, αλλά και της αρχαιολογικής έρευνας.

Της περίοδο της Ενετοκρατίας τα Ανώγεια ήταν το μεγαλύτερο χωριό της Επαρχίας Μυλοποτάμου (μαρτυρία ότι Ενετοί εγκαταστάθηκαν σ' αυτό αποτελεί το ενετικό κτίσμα του Τσίπουρα).

Την περίοδο της Τουρκοκρατίας υπάρχει πλούσιο ιστορικό υλικό που καταδεικνύει τη συμμετοχή των κατοίκων στον αγώνα για τη λευτεριά, διαθέτοντας μια πλειάδα εκλεκτών καπετάνιων αρματολών με σημαντική δράση σε όλη την περιοχή του Μυλοποτάμου. Τα Ανώγεια υπήρξαν επαναστατικό κέντρο την περίοδο αυτή και το 1822 για πρώτη φορά στην ιστορία τους πυρπολήθηκαν από το Σερίφ Πασά. Το 1866 ο Ρεσίτ Πασάς απέτυχε να καταλάβει τα Ανώγεια αφού αποκρούστηκε από τους κατοίκους του. Όμως το Μάϊο του 1867 τα Ανώγεια πυρπολήθηκαν για δεύτερη φορά. Ο πόλεμος των Ανωγειανών κατά των Τούρκων υπήρξε συνεχής και αδιάλειπτος.

Με την είσοδο του 20ου αιώνα και την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα οι Ανωγειανοί δίνουν το παρόν το κάλεσμα της πατρίδας. 78 νεκροί των πολέμων 1900-1940.

Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος βρίσκει του Ανωγειανούς στις επάλξεις. Συγκροτούν δυο ένοπλες αντάρτικες ομάδες την ΕΑΟ "Ο Ψηλορείτης" και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ προσφέροντας αξιοθαύμαστες υπηρεσίες.

Τόσο τολμηρή υπήρξε η προσφορά των Ανωγείων στον αγώνα κατά των κατακτητών που τ' Ανώγεια για τρίτη φορά στην ιστορία τους, 13 Αυγούστου 1944, πυρπολούνται από τους Γερμανούς. Νεκροί αλβανικού πολέμου:19. Νεκροί κατοχής: 122.

"..και επειδή εκ των Ανωγείων διήλθον και οι απαγωγείς με τον στρατηγόν Φον Κράιπε χρησιμοποιήσαντες ως σταθμόν διακομιδής τα Ανώγεια, διατάσσομεν την ΙΣΟΠΕΔΩΣΙΝ.."
Για μια ακόμη φορά ο διαβολικός ρόλος της Αγγλικής Διπλωματίας όπως τον μεταφέρει ο Ελληνας Ηρωας Κίμων Ζωγραφάκης ή Blacκman (ο οποίος σε αντίθεση με Κάποιους άλλους που υπηρέτησαν στον Αγγλικό Στρατό και δέχθηκαν τιμές και το διατρανώνουν κιόλας) τους έφτυσε κατάμουτρα λέγοντας είμαι Ελληνας και απο την Ελλάδα θα τιμηθώ.

Ομοφυλόφιλος στην Αλβανία

Posted: 07 Aug 2009 11:14 PM PDT




Σκέφτηκα να γράψω κάτι για τη γρίπη, αλλά δεν μ΄ άφησε πάλι η χώρα καταγωγής μου, η Αλβανία.

Την περασμένη εβδομάδα έκανε τον γύρο της Ευρώπης η είδηση ότι η Αλβανία θα θεσπίσει νόμο που θα επιτρέψει τον γάμο μεταξύ των ομοφυλοφίλων. Το ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα, ένας πολιτικός βαθύτατα συντηρητικός, προκαλώντας έτσι πολιτισμικό σοκ στους συμπατριώτες του.

Αμέσως αντέδρασαν εκκλησίες και τζαμιά στην Αλβανία. Είπαν πως ο Θεός έπλασε τη γυναίκα για τον άνδρα και αντίστροφα, ότι οι γάμοι μεταξύ των ομοφυλοφίλων στρέφονται κατά του ουράνιου νόμου και της επίγειας οικογένειας. Ότι ουκ ολίγοι ομοφυλόφιλοι υπάρχουν ανάμεσα στον κλήρο αυτό δεν θίγει τους ουράνιους νόμους, γιατί εκείνοι δεν παντρεύονται μεταξύ τους και δημόσια καταδικάζουν την ομοφυλοφιλία ως αμαρτία, κλείνοντας έτσι μια θέση στον παράδεισο...

Μετά την είδηση, επισκέφτηκα πρώτα την ιστοσελίδα των «ΝΕΩΝ». Έριξα μια ματιά στα σχόλια των αναγνωστών. Άκρα ειρωνεία χαρακτήριζε αρκετά από αυτά. Έριξα μετά μια ματιά στις αλβανικές εφημερίδες και στα σχόλια των αναγνωστών τους. Βρήκα αρκετή λεκτική βία και χυδαιότητα. Κάποιοι από τους σχολιαστές προέβλεπαν, μετά τη νομιμοποίηση των γάμων μεταξύ των ομοφυλοφίλων, «το οριστικό τέλος του αλβανικού έθνους». Άλλοι παρέπεμπαν σε ανάλυση του Κανταρέ, σύμφωνα με τον οποίον την ομοφυλοφιλία στην Αλβανία έφεραν οι Οθωμανοί κατακτητές για να εκφυλίσουν το αλβανικό έθνος! Κάποιοι άλλοι απειλούσαν ότι θα λιντσάρουν οποιοδήποτε ομοφυλοφιλικό ζευγάρι τολμήσει να εμφανιστεί δημόσια.

Και άλλοι έβλεπαν πίσω από την απόφαση του Μπερίσα τον «εβραϊκό δάκτυλο» και... τον «ελληνικό». Θυμήθηκα τότε την ιστορία του Βίκτωρα, του μοναδικού ομοφυλόφιλου την εποχή του κομμουνισμού στα Τίρανα που τολμούσε να δηλώσει δημόσια την ομοφυλοφιλία του. Εκείνο τον καιρό στην Αλβανία η ομοφυλοφιλία τιμωρούνταν με δεκαπέντε χρόνια φυλάκισης. Χιλιάδες Αλβανοί ομοφυλόφιλοι βασανίστηκαν και πέθαναν στα κάτεργα και τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας. Είναι ένα θέμα που αποτελεί ακόμα ταμπού σήμερα στην Αλβανία.

Ήταν τόσο ταπεινωτική η μεταχείριση των ομοφυλοφίλων από το σταλινικό καθεστώς, που στον νόμο δεν υπήρξε καν η λέξη «ομοφυλοφιλία»: οι ομοφυλόφιλοι χαρακτηρίζονταν «παιδεραστές» και «βιαστές» και ως τέτοιοι καταδικάζονταν και βασανίζονταν.

Ο Βίκτωρ κουβαλούσε μια τραγική ιστορία. Η μητέρα του είχε αποδράσει από την Αλβανία με τον εραστή της, όταν εκείνος ήταν ακόμα μικρός. Ο ίδιος μπαινόβγαινε στις φυλακές από τα δεκαοκτώ του, επειδή «του άρεσαν οι άνδρες», όπως έλεγε δημόσια.

Έκανε συχνά βόλτες στην κεντρική λεωφόρο των Τιράνων φορώντας ρούχα με ζωηρά χρώματα που του έστελνε η μητέρα του από την Αμερική και καμιά φορά μιλώντας με τον εαυτό του. Ήταν ένα μοναδικό θέαμα, μεταξύ αστικού μύθου και χλεύης, λόγω της εκκεντρικότητάς του και των ρούχων του, σε μια πόλη, σε μια χώρα, όπου σε έπνιγαν τα καταθλιπτικά χρώματα. Αλλά προπαντός για το γεγονός ότι ήταν ο μόνος που τολμούσε να μην κρύψει την ομοφυλοφιλία του.

Κάποιοι έλεγαν ότι ήταν πράκτορας της αστυνομίας γι΄ αυτό τον άφηναν να κυκλοφορεί ελεύθερος. Άλλοι έλεγαν ότι από τα βασανιστήρια στη φυλακή είχε χάσει τα λογικά του και τον άφηναν να εκτίθεται για να ευτελίσουν με αυτόν τον τρόπο τους ομοφυλόφιλους. Τα αδέλφια και ο πατέρας του τον είχαν απαρνηθεί.

Και κάποια στιγμή διαδόθηκε η φήμη ότι ο Βίκτωρ ήταν «ελληνικής καταγωγής». Δεν ξέρω εάν αλήθευε κάτι τέτοιο. Σίγουρα πάντως η φήμη διαδόθηκε για να σώσει «την τιμή της αρρενωπότητας του αλβανικού γένους». Μετά την πτώση του κομμουνισμού, ο Βίκτωρ χάθηκε. Πήγε στη μητέρα του στην Αμερική. Έγινε Αμερικανός πολίτης και κανείς πια στα Τίρανα δεν τον θυμάται...

Του Γκαζμέντ Καπλάνι gazikap@gmail. com


Πηγή Tanea.gr

Το ενεργειακό όραμα του Πούτιν

Posted: 07 Aug 2009 11:14 PM PDT


Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο είναι τα στρατηγικά όπλα της πολιτικής του νέου τσάρου της Ρωσίας.Oι Ρώσοι λατρεύουν τις «στρογγυλές» επετείους. Και αύριο Κυριακή 9 Αυγούστου συμπληρώνονται δέκα χρόνια από την ημέρα που ο ασθενής, «διαπλεκόμενος» με τη νέα μαφία και... τελειωμένος Μπορίς Γέλτσιν, υποκύπτοντας στις πιέσεις του ρωσικού «βαθέος κράτους», όρισε ως πρωθυπουργό και διάδοχό του έναν παντελώς άγνωστο πρώην πράκτορα της ΚGΒ: τον Βλαντίμιρ Πούτιν , ο οποίος μόλις είχε ξεκινήσει μια υποτυπώδη πολιτική καριέρα.

Επιμέλεια: Γ. ΤΣΙΑΡΑΣ
Τα χρόνια πέρασαν, ο άγνωστος έγινε πασίγνωστος και η «γονατισμένη» πρώην υπερδύναμη εκμεταλλεύτηκε τις συγκυρίες και ξαναστάθηκε στα πόδια της- χάρη σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση των διεθνών τιμών των καυσίμων, αλλά και στην προσωπική πυγμή και αποφασιστικότητα που επέδειξε στις κρίσιμες στιγμές ο πρώην συνταγματάρχης. Μπορεί σε θέματα δημοκρατικής αγωγής να μην παίρνει υψηλούς βαθμούς, με το ακραία προσωπολατρικό, συγκεντρωτικό και εθνικιστικό καθεστώς που έχει «κατασκευάσει» σε αυτή τη δεκαετία, αλλά σε θέματα... αγωγών, και δη μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου, ο πρώην πρόεδρος και νυν πρωθυπουργός της Ρωσίας «σκίζει»! Το ενεργειακό του όραμα αποσκοπεί στην πλήρη, ει δυνατόν, εξάρτηση της Δύσης, ιδίως της Ευρώπης, από τους ρωσικούς «αρωματικούς υδρογονάνθρακες».

Η ιστορική υπογραφή στην Αγκυρα, την περασμένη Πέμπτη, της συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού South Stream, που θα μεταφέρει το ρωσικό γκάζι στις ευρωπαϊκές αγορές παρακάμπτοντας την... άτακτη Ουκρανία, αποτελεί το επιστέγασμα του πουτινικού «δόγματος».

Ποιο είναι αυτό το «δόγμα»; Ηδη από τον καιρό που ήταν ακόμη αξιωματικός της FSΒ, της διαδόχου υπηρεσίας της ΚGΒ, ο Πούτιν επεξεργαζόταν μια νέα πολιτική, σύμφωνα με την οποία η ανάκτηση της ρωσικής ισχύος και του χαμένου στάτους της Ρωσίας ως πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής υπερδύναμης μέσω μιας επιθετικής ενεργειακής πολιτικής, δεν θα πραγματοποιηθεί με τεθωρακισμένα και βαλλιστικούς πυραύλους. Θα γίνει με όπλο το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τους στρατηγικής σημασίας αγωγούς μεταφοράς τους.

Ετσι, το μεγάλο «ναι» της Τουρκίας για την κατασκευή του South Stream στα χωρικά της ύδατα στον Εύξεινο Πόντο είναι από κάθε άποψη το καλύτερο δώρο για την επέτειο του Πούτιν, αφού επιτρέπει στη ρωσική Gazprom να διατηρήσει την ενεργειακή «λαβή» της, αλλά και την οικονομική της αλληλεξάρτηση με τις χώρες-πελάτες των καυσίμων της στην υπόλοιπη Ευρώπη. Στο σκακιστικό «μεγάλο παιχνίδι» των αγωγών, το οποίο ξεκίνησε πριν από σχεδόν 20 χρόνια με τη συμμετοχή όλων των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη, ο κ. Πούτιν είναι πλέον ο αναμφισβήτητος «γκραν μετρ» - ο... πραγματικός Κασπάροφ της ενέργειας.

Κ αι ο κ. Ερντογάν, φυσικά, δεν βγαίνει χαμένος. Η υπογραφή του στο σχέδιο του South Stream ενισχύει ακόμη περισσότερο τον ρόλο της Αγκυρας ως βασικού ενεργειακού «παίκτη» στην ευρύτερη ευρασιατική ζώνη, καθώς οι περισσότεροι σημαντικοί αγωγοί μεταφοράς των καυσίμων της Κασπίας προς τις δυτικές αγορές (o South Stream, ο σχεδιαζόμενος από τους Αμερικανούς Νabucco, ο ήδη υπάρχων πετρελαιαγωγός Μπακού-Τσεϊχάν, αλλά και η σχεδιαζόμενη «επέκτασή» του ως τη Σαμψούντα, που επίσης συμφωνήθηκε την Πέμπτη) θα περνούν από το έδαφος ή τα χωρικά ύδατα της πάντα σημαντικής γεωστρατηγικά Τουρκίας.

Για να κατορθώσει ο Πούτιν να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια, βέβαια, χρειαζόταν έναν ισχυρό σύμμαχο στη Δύση. Τον βρήκε στο πρόσωπο του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος μπορεί να έχει καταντήσει καταγέλαστος εξαιτίας διαδοχικών ροζ σκανδάλων, αλλά στο θέμα της ενεργειακής ασφάλειας της ιταλικής οικονομίας, και του ευρύτερου ρόλου που θα παίξει μελλοντικά η Ιταλία ως μεσάζων όχι μόνον του ρωσικού, αλλά και του λιβυκού γκαζιού και πετρελαίου, παίρνει δέκα με τόνο...

Και αυτό γιατί χάρη στις πολύχρονες παρασκηνιακές προσπάθειες του «Καβαλιέρε», που ξεκίνησαν ήδη από τη δεύτερη πρωθυπουργική θητεία του στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο ιταλικός ενεργειακός γίγαντας Εni εξελίχθηκε σε βασικό εταίρο της ρωσικής Gazprom για την κατασκευή του στρατηγικού South Stream, αλλά και του νέου πετρελαιαγωγού Σαμψούντας- Τσεϊχάν, που έχει σχεδιαστεί για να παρακάμπτει τα στενά του Βοσπόρου (και το Αιγαίο). Να σημειωθεί εδώ πως, σύμφωνα με χθεσινές δηλώσεις ρώσων αξιωματούχων, που συνόδευσαν τον κ. Πούτιν στην Τουρκία, η συμφωνία για τον αγωγό Σαμψούντα- Τσεϊχάν δεν ακυρώνει την υλοποίηση του παράλληλου σχεδίου για τον αγωγό Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη, που επίσης έχει σχεδιαστεί για να παρακάμψει τα «μποτιλιαρισμένα» από τάνκερ Στενά.

Ο ρώσος ηγέτης έχει εκμεταλλευθεί τα στρατηγικά λάθη των αντιπάλων του για να πουλήσει ρωσικά καύσιμα, όπλα και πυρηνική τεχνογνωσία σε όλες τις «γκρίζες ζώνες» του κόσμου: από το Ιράν των μουλάδων ως τη Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες και την Κίνα των «κόκκινων μανδαρίνων».

Η αχίλλειος πτέρνα της τακτικής του κ. Πούτιν δεν εντοπίζεται στην εξωτερική πολιτική, αλλά στις τεράστιες ανισότητες μεταξύ της νεόπλουτης ελίτ και των δεκάδων εκατομμυρίων μη προνομιούχων Ρώσων- ανισότητες που επιδεινώνονται από την οικονομική κρίση και δεν πρόκειται να γιατρευτούν ούτε με φυσικό αέριο ούτε με πετρέλαιο.

Η επόμενη μεγάλη μάχη θα δοθεί στο εσωτερικό της Ρωσίας, ενάντια στις γραφειοκρατικές ελίτ και τα «κλειστά κυκλώματα» που (συνεχίζουν να) λυμαίνονται τον ρωσικό δημόσιο πλούτο, έστω και αν επί Πούτιν το κάνουν από τα ΔΣ κρατικών και όχι ιδιωτικών εταιρειών. Γραφειοκρατικές ελίτ τις οποίες ο ίδιος εξέθρεψε για να ανακτήσει τον έλεγχο του κράτους, αλλά που πλέον τις βρίσκει όλο και συχνότερα μπροστά του.

Οι διαδρομές του South Stream
ΜΟΣΧΑ Το βασικό τμήμα του South Stream, μήκους 900 χιλιομέτρων, θα ποντισθεί στον βυθό του Εύξεινου Πόντου από το Νοβοροσίσκ στο βουλγαρικό λιμάνι Βάρνα. Εν συνεχεία ο αγωγός θα χωριστεί σε ένα βορειοδυτικό σκέλος (προς την Αυστρία) και ένα νότιο σκέλος (προς την Ελλάδα, με κατάληξη τις ακτές της Θεσπρωτίας) και την Ιταλία, αν και, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο Ria Νovosti, «οι ακριβείς διαδρομές δεν έχουν ακόμη επικυρωθεί».

Το σίγουρο είναι πως η παροχετευτική του δυνατότητα θα είναι τεράστια, κάπου 63 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως. Το συνολικό ύψος των επενδύσεων, που θα καταβάλουν ισότιμα η ρωσική Gazprom και η ιταλική Εni, θα ξεπεράσει τα 25 δισ. ευρώ. Σύμφωνα δε με τον ισχύοντα προγραμματισμό, ο αγωγός πρέπει να έχει ολοκληρωθεί και να λειτουργήσει ως τις 31 Δεκεμβρίου 2015.

Για να συμβεί αυτό βέβαια έπρεπε η Τουρκία να πει το μεγάλο ναι και να συμμετάσχει πλήρως στο σχέδιο του South Stream. Και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ, το έπραξε, διότι έχει πολλά να κερδίσει από μια στρατηγική ενεργειακή συμμαχία με τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Η Αγκυρα είναι πλέον ο τρίτος αγοραστής ρωσικού φυσικού αερίου, μετά τη Γερμανία και την Ιταλία.

Η ρωσοτουρκική συμφωνία καταφέρνει εκ των πραγμάτων ένα βαθύ τραύμα στον βασικό «ανταγωνιστή» του South Stream, τον πολυσυζητημένο αγωγό Νabucco, η υλοποίηση του οποίου προωθείται διακαώς από την πλειοψηφία των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και φυσικά τις ΗΠΑ, με στόχο τη μεταφορά καυσίμων της Κασπίας στην Αυστρία παρακάμπτοντας τη Ρωσία. Αυτός ο αγωγός αναμένεται να λειτουργήσει ως το 2014, μεταφέροντας όμως περίπου 31 δισ. κυβικά μέτρα γκαζιού, δηλαδή λιγότερο από το μισό της χωρητικότητας του θηριώδους South Stream.

Κουρδικό: Ευκαιρίες και κίνδυνοι

Posted: 07 Aug 2009 11:03 PM PDT


Όσο το Κουρδικό παραμένει ανοικτό εντός συνόρων, οι όποιες μεσολαβητικές προσπάθειες της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή θα είναι υποθηκευμένες

Του Γιώργου Καπόπουλου
Kapopoulos@pegasus.gr

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η προχθεσινή συνάντηση του Ερντογάν με την υπό τον Αχμέτ Τουρκ ηγεσία του Κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP) σπάει ένα ψυχολογικό ταμπού καθώς νομιμοποιεί πλέον την ανοικτή συζήτηση για το πλαίσιο πολιτικής επίλυσης του Κουρδικού στην Τουρκία. Νέες ευκαιρίες αλλά και κίνδυνοι συνθέτουν τη σημερινή εικόνα του Κουρδικού στον Ανατολικό μας γείτονα:

Πρώτον, σε ό,τι αφορά το Κουρδικό κίνημα εκτός συνόρων η Αυτόνομη Κουρδική Οντότητα στο Βόρειο Ιράκ βρίσκεται σε δυναμική πλήρους προσέγγισης συμφιλίωσης με την Αγκυρα εν όψει της νέας πραγματικότητας που θα διαμορφωθεί μετά την πλήρη αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων στα τέλη του 2011.

Μπαρζανί και Ταλαμπανί βλέπουν την Τουρκία σαν παράμετρο εξισορρόπησης απέναντι στη Βαγδάτη. Ετσι δίπλα στις καλές σχέσεις με το Ιράν και τη στενή συνεργασία με τη Συρία προστίθεται η προσέγγιση με την κυβέρνηση της Αυτόνομης Κουρδικής Οντότητας που συρρικνώνει δραματικά, αν δεν εκμηδενίζει πλήρως, τη δυνατότητα εισαγωγής ένοπλης κουρδικής ανταρσίας από το εξωτερικό.

-Δεύτερον, στο εσωτερικό της χώρας ο Ερντογάν μοιάζει κυρίαρχος του παιχνιδιού με τους επίδοξους πραξικοπηματίες και υπονομευτές στο εδώλιο του κατηγορουμένου και τις μεταρρυθμίσεις εκδημοκρατισμού στην τελική ευθεία.

Αν οι παραπάνω εξελίξεις συνθέτουν μια ευκαιρία για την επίλυση του Κουρδικού, το πλαίσιό της θα έχει ως επίκεντρο τρεις παραμέτρους:

-Κατοχύρωση της γλωσσικής και πολιτισμικής ταυτότητας των Κούρδων στην εκπαίδευση και την ενημέρωση.

-Αφοπλισμός των ανταρτικών ομάδων με το ΡΚΚ να είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι χωρίς την συγκατάθεσή του τα όπλα δεν πρόκειται να σιγήσουν, συγκατάθεση που θα προϋποθέτει υψηλότατο πολιτικό αντίτιμο.

-Χορήγηση της ευρύτατης δυνατής πολιτικής αμνηστίας που θα επιτρέψει στη λαϊκή βάση, αλλά και στο μεγαλύτερο μέρος της κουρδικής ηγεσίας να κινηθεί στο πλαίσιο της συνταγματικής και κοινοβουλευτικής νομιμότητας.

Με δεδομένο το μέγεθος της πρόκλησης της παραπάνω δέσμης μέτρων, εύλογα τίθεται το ερώτημα αν υπάρχει ελπίδα συνεργασίας του Κεμαλικού CHP και του Εθνικιστικού ΜΗΡ ώστε τα ανοίγματα Ερντογάν στο Κουρδικό να μη γίνουν ένα ακόμη μέτωπο αντιπαράθεσης της κυβέρνησης με την αντιπολίτευση.

Δίπλα όμως στις ευκαιρίες υπάρχουν και οι κίνδυνοι: Ενδεχόμενη πολιτική προσέγγιση και επίλυση του Κουρδικού συνιστά απειλή πρώτου μεγέθους και για τις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και για την ηγεσία του ΡΚΚ:

-Η στρατιωτική ηγεσία θα χάσει τα περισσότερα από τα επιχειρήματά της που νομιμοποιούν την παρέμβασή της στην πολιτική. Επιπλέον η αναγνώριση γλωσσικών και πολιτισμικών μειονοτικών δικαιωμάτων στους Κούρδους θα επιταχύνει την κατάργηση όλων των περιορισμών εθνικού ή θρησκευτικού φρονήματος που υφίστανται ακόμη σήμερα στο όνομα της προστασίας του ενιαίου κοσμικού κράτους.

-Το ΡΚΚ που ανδρώθηκε και αναπτύχθηκε απέναντι στη σιδηρά πυγμή του Κεμαλικού Κατεστημένου θα αντιμετωπίσει υπαρξιακό πρόβλημα την επαύριον της πολιτικής επίλυσης του Κουρδικού: Οι αναπροσαρμογές που θα πρέπει να κάνει, θα ισοδυναμούν με αυτοδιάλυση και επανίδρυση. Επιπλέον το μετριοπαθές Πολιτικό Ισλάμ του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ αποτελεί ένα πολιτικό στέγαστρο κάτω από το οποίο οι Σουνίτες Κούρδοι αισθάνονται άνετα. Η Τουρκία του Σουνιτικού Πολιτικού Ισλάμ μπορεί να προσεγγίσει, ούτως ή άλλως, πιο εύκολα τους Σουνίτες Κούρδους που κατοικούν στα δύο γειτονικά κράτη που κυβερνώνται από τους Σιίτες, το Ιράν και το Ιράκ.

Με δύο λόγια, η πολιτική Ερντογάν στο Κουρδικό αποτελεί θανάσιμη απειλή για τον ρόλο και τη δύναμη και των δύο πλευρών που πριν από είκοσι πέντε χρόνια -το 1984- άρχισαν μια ανηλεή αιματηρή πολεμική αντιπαράθεση.

Το μεγάλο πλεονέκτημα του Ερντογάν είναι ότι η διαιώνιση της κουρδικής εκκρεμότητας δεν ναρκοθετεί μόνο την πορεία προς την Ε.Ε., αλλά υποθηκεύει τον ρόλο που με τόσες προσπάθειες κατοχύρωσε η χώρα στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή. Τηρουμένων των αναλογιών η Γαλλία μπόρεσε να διαδραματίσει ρόλο στην Αφρική, στην Ασία και τον Τρίτο Κόσμο συνολικά μόνον όταν τερματίσθηκε το 1962 ο πόλεμος στην Αλγερία.

Όσο το Κουρδικό παραμένει ανοικτό εντός συνόρων, οι όποιες μεσολαβητικές προσπάθειες της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή θα είναι υποθηκευμένες από τη δυνατότητα που θα έχει κάθε δυσαρεστημένος να προκαλέσει αποσταθεροποίηση μέσω ανάφλεξης στη Ν.Α. περιοχή της χώρας.

Η προσέγγιση Ερντογάν παραπέμπει στη στρατηγική συμμαχίας Τούρκων - Κούρδων του Κεμάλ που υιοθετήθηκε το 1919 και κράτησε μέχρι το 1926, όταν η Κοινωνία των Εθνών κατακύρωσε το Βόρειο Ιράκ στη Βαγδάτη τερματίζοντας το όραμα του ελέγχου όλων των Κούρδων της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μια στρατηγική που επεχείρησε ανεπιτυχώς να αναβιώσει ο Οζάλ την περίοδο 1990-91, όταν ο Σαντάμ έπαυσε να ελέγχει το Βόρειο Ιράκ.

Πηγή imerisia.gr

Σήμερα το Εθνικό μνημόσυνο Για τους πεσόντες αξιωματικούς και ναύτες του "Φαέθων"

Posted: 07 Aug 2009 10:57 PM PDT

Τελείτε σήμερα στις 9 το πρωί στο κοιμητήριο των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Λευκωσία, το εθνικό μνημόσυνο αξιωματικών και ναυτών του κυπριακού πλοίου «Φαέθων» που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι στις 8 Αυγούστου 1964 στο Καραβοστάσι.

Στο μνημόσυνο που διοργανώνεται από τον Παγκύπριο Πολιτιστικό Σύλλογο Ελλαδιτών, θα παραστεί και ο κυβερνήτης του «Φαέθων» πλοίαρχος κύριος Δημήτρης Μητσάτσος.
Εντοπισμός και ταυτοποίηση λειψάνων εθνοφρουρών

Καταμαρτυρούν ξεκάθαρη δολοφονία
Η εν ψυχρώ δολοφονία αιχμαλώτων πολέμου, αποδείχτηκε με τον εντοπισμό και την ταυτοποίηση των λειψάνων πέντε εθνοφρουρών, οι οποίοι, φαίνονται σε εικόνα Τούρκου κινηματογραφιστή αλλά ποτέ δεν δηλώθηκαν ως αιχμάλωτοι πολέμου.
Πρόκειται για τους, Αντωνάκη Κορέλη, Πανίκο Νικολάου, Χριστόφορο Σκορδή, Ιωάννη Παπαγιάννη και Φίλλιπο Χατζηκυριάκου οι οποίοι είχαν συλληφθεί στις 14 Αυγούστου.
Ο Τούρκος κινηματογραφιστής συνελήφθει αργότερα από τις δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς.
Μιλώντας στο ΡΙΚ η αδελφή του Ιωάννη Παπαγιάννη, ανέφερε ότι τα οστά του αδελφού της ο οποίος υπηρετούσε στο 398 τάγμα πεζικού, βρέθηκαν σε πηγάδι με νερό μαζί με τα οστά άλλων 18 αγνοουμένων.
Ο πρόεδρος της επιτροπής συγγενών αγνοουμένων, Νίκος Θεοδοσίου σε σχετικές δηλώσεις του στο ΡΙΚ, δήλωσε ότι τώρα πλέον είναι αποδεδειγμένο ότι οι Τούρκοι εκτελούσαν αιχμαλώτους πολέμου.

iKypros
08/08/2009

Συμπληρώνονται σήμερα 45 χρόνια από τον βομβαρδισμό της Τηλλυρίας από την Τουρκική αεροπορία με βόμβες Ναπάλμ.

Posted: 07 Aug 2009 10:54 PM PDT

Στις 8 Αυγούστου 1964 και μετά την κατάκτηση του Λωρόβουνου από την Εθνική Φρουρά και με τον φόβο ότι θα χάσει το προγεφύρωμα των Κοκκίνων, η Τουρκία προχώρησε σε ανελέητο βομβαρδισμό της ευρύτερης περιοχής, σκορπώντας τον θάνατο και την καταστροφή.

Ο ανελέητος βομβαρδισμός της περιοχής της Τηλλυρίας με βόμβες Ναπάλμ, διήρκησε δυο μέρες και εκτός από στρατιωτικούς στόχους τα τουρκικά αεροπλάνα χτύπησαν κατοικημένες περιοχές, ακόμη και νοσοκομεία, με τραγικό απολογισμό δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, μεταξύ των οποίων και αρκετοί πολίτες.

Με αφορμή την μαύρη επέτειο, οι Τούρκοι διοργανώνουν πανηγύρια σήμερα στα Κόκκινα όπου έχουν αναρτηθεί σχετικά τεράστιες τουρκικές σημαίες.

Στα Κόκκινα αναμένεται να μεταβεί για τους «εορτασμούς» και ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ ενώ, καθώς συνεχίστηκαν και χθες οι εργασίες εκβάθυνσης του λιμανιού στρατιωτικές πηγές δήλωσαν στο ραδιόφωνο του ΡΙΚ, ότι οι Τούρκοι με πρόσχημα τον ελλιμενισμό δύο σκαφών που θα μεταφέρουν Τουρκοκύπριους για τις εκδηλώσεις, προχωρούν στην αναβάθμιση του λιμανιού, προκειμένου να καταπλέουν σε αυτό μεγαλύτερα σκάφη.

iKypros